Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

16.9.16

Mνήμες. Μνήμες, Μνήμες και όχι Μνημοσύνη και Α.Σ. μέρος τρίτο για 16/09 Γοργογύρι και Γοργογυραίοι.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 16.09.2016 μέρος τρίτο.
Φίλες και Φίλοι σας χαιρετώ ξανά από το ΜκαιΠΓ ειδικότερα, θέλω να στείλω τα χαιρετίσματά μου σε όσες και όσους μπορούν ακόμα να σκέφτονται πως η ζωή είναι ωραία,παρά τις όποιες απογοητεύσεις. Πριν λίγο μου τηλεφώνησε ένα εκλεκτό φιλαράκι από Αθήνα και μου είπε κάτι που με σοκάρισε: Mr Pepo για 20 μέρες ήμουν στις μαύρες μου γιαυτό δεν επικοινώνησα μαζί σας!!!!!!!!! Τελικά είναι απίστευτο το πόσο μεγάλο κακό κάνουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας. Είχε δίκιο η Περικτιόνη όταν μου έλεγε πως ο μεγαλύτερος και χειρότερος εχθρό του εαυτού μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι. 

 Ενώ έχουμε πάρα πολλούς λόγους για να είμαστε ευτυχισμένοι, οι περισσότεροι εστιάζουμε στις κακές σκέψεις που παράγουν θλίψη. Ελπίζω η καλή μου φίλη μετά τη συζήτηση που είχαμε να συνέλθει. Θα σας παρουσιάσω ξανά ένα ποίημα ως προδόρπιο των φωτογραφιών που θ' ακολουθήσουν. Σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επκούρειος Πέπος.

Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ’ άλλους καιρούς 
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ’ ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ’ ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ’ ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ’ ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει – ακούς;

Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει – ακούς;
Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς.

Η Σονάτα του Σεληνόφωτος – Γιάννης Ρίτσος






οι δυο συμφάδες Αγορίτσα και Σπυριδούλα











Κωστάκης, Χριστίνα, και Παναγιώτα. 

Μνήμες, Μνήμες, Μνήμες και όχι Μνημοσύνη και Α.Σ. μέρος β' για 16/09 Γοργογύρι και Γοργογυραίοι.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 16.09.2016 Ημέρα Παρασκευή ώρα 12.00
Φίλες και Φίλοι συνεχίζω το δεύτερο μέρος της παρουσίασης των παλιών φωτογραφιών. Το ποίημα που ακολουθεί είναι του Βάρναλη και είναι αφιερωμένο στον Mr ALEX λόγω γενεθλίων. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Κώστας Βάρναλης
Να σ' αγναντεύω, θάλασσα, να μη χορταίνω,
απ' το βουνό ψηλά
στρωτήν και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω
απ' τα μαλάματά* σου τα πολλά.

Να 'ναι χινοπωριάτικον* απομεσημερ', όντας*
μετ' άξαφνη νεροποντή
χιμάει μες απ' τα σύννεφα θαμπωτικά* γελώντας
ήλιος χωρίς μαντύ*.

Να ταξιδεύουν στον αγέρα τα νησάκια, οι κάβοι,
τ' ακρόγιαλα σα μεταξένιοι αχνοί
και με τους γλάρους συνοδιά* κάποτ' ένα καράβι
ν' ανοίγουν να το παίρνουν οι ουρανοί.

Ήθελα νάξερα τι σκέφτεται ο γαμπρός και κοιτάζει τον παππά παράξενα.

Ο παλαιστής λίγο πριν ανέβει στο ρινγκ.



Ο ένας από τους δυο είναι ο Γιώργος Γκοβίνας με χειροποίητη φουστανέλα.

Η κ. Βούλα στα νιάτα της γλυκιά και ελκυστική.



Μαμά και κόρη, Βούλα και Σπυριδούλα-Ρία.

Η Κοντεσίνα Ηρώ με τον κυρ Μέντιο.







Ο Δημητράκης από μικρός στη δουλειά.

Μνήμες, Μνήμες, Μνήμες και όχι Μνημοσύνη και Α.Σ. μέρος α' για 16/09 Γοργογύρι και Γοργογυραίοι.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 17.09.2016 ώρα 10.50 
Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συγχωριανοί και λάτρες της φωτογραφίας καλημέρα από το Ηλιόλουστο, Καστανοπαραγωγικό, Καρυδοπαραγωγικό, Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Συνεχίζω σήμερα την αρχειοθέτηση των παλιών φωτογραφιών με απώτερο στόχο κάποια στιγμή να γίνουν μέρος του Μουσείου που θα ιδρυθεί στο χωριό. Σήμερα συναντήθηκα με την κ. Αγορίτσα Θωμά Γκοβίνα, και την κ. Σπυριδούλα Γεωργίου Γκοβίνα, ήταν παρούσα και η μικρή Σπυριδούλα. Επομένως απ' ό,τι καταλάβατε οι σημερινές φωτογραφίες είναι ευγενική παραχώρηση αυτών των δυο οικογενειών. Με εξέπληξε ευχάριστα η θεία Αγορίτσα για το γεγονός, πως είχε πάρα πολλές φωτογραφίες από κορίτσι. Ως φαίνεται τις θείας της άρεσε ο φακός. Θα μπορούσε να είχε γίνει μια σταρ του σινεμά. Λόγω, της ''Α.Φ.'' θα σας παρουσιάσω, πάλι ένα ποίημα. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
ΕΥΛΕΚΤΗ Η ΑΠΌΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑ.

Ἀσυγχώρητη ἀπροσεξία
νὰ μοῦ στείλεις ἐπὶ χάρτου ἐφημερίδας
ὁλοσέλιδή τη φωτογραφία σου
μὲ ἀναμμένο τὸ τσιγάρο της.

Ἂν ἔπιανε φωτιὰ ἡ παραλαβή;
Ποιὰ πυροσβεστικὴ
ψυχραιμία εἰς μάτην θὰ καλοῦσα
σὲ ποιὸ διανυκτερεῦον ἔγκαυμα
θὰ ἔτρεχα ἀνήμπορο ἐγὼ χαρτὶ καμένο
σὲ ποιὰν ἐξαντλημένη θεραπεία

σὲ ποιὰν ἀποζημίωση μετά.
Ἀσφάλεια ἀναθρώσκοντος καπνοῦ
δὲν ἔχω κάνει.

Τύφλα νάχει ο Ντούτσε!! Ιδού ο νέος.
Ο μόνος άνθρωπος που θα έπρεπε να είχε μείνει στο Στρατό για πάντα.
Από καπετάνιος βιβλιοπώλης.
Το παλικάρι των ειδικών δυνάμεων.
Ο καλός, ο κακός, και ο ψηλός.
Ιδού ο Γαυρογιώργος!!!!
Αυτός είναι ο υπεύθυνος που έγινε ο Γιώργος γαύρος.

Ένας ευτυχισμένος παππούς με τα εγγονάκια του Σπυριδούλα και Δημήτρη.

Η κ. Βούλα με την κορούλα της, την γλυκιά Σπυριδούλα.








Δημήτρης (τρανός) και Σπυριδούλα.
Οι τρεις χάριτες-συμπεθέρες.
Ο Κυριάκος με τους γονείς του και τον μικρό του αδερφό.