Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

22.8.16

ΕΝΑΣ ΓΑΜΟΣ ΣΤΟ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ 2016

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ ΒΕΑCH 22/08/2016

Συνεχίζω την αφήγηση από τα δρώμενα του γάμου. Βρισκόμαστε στην Παρασκευή 19/08 κατά τις 22.00 υπήρχαν ήδη αρκετοί καλεσμένοι. Το όλο σκηνικό θύμιζε παλιές καλές εποχές, τότε που η γάμοι γινόντουσαν στις αυλές και στην πλατεία του χωριού. Ειδικά εκείνο το βράδυ η πέρα γειτονιά ζούσε νοσταλγικές στιγμές του παρελθόντος, τότε που στο καφεπαντοπωλείο του παππού του γαμπρού γινόταν κάθε καλοκαίρι καταπληκτικές συναντήσεις. Το μόνο μελανό σημείο ήταν η γνωστή κόντρα των δυο αδερφών που δεν επέτρεψε να παραβρεθούν στο γάμο ο αδερφός του πατέρα του γαμπρού, και τα παιδιά του, δηλαδή τα πρώτα του ξαδέρφια του γαμπρού. Το πρόγραμμα ξεκίνησε με λαϊκά έως ότου επιστρέψουν οι βλάμισσες και οι βλαμάδες από την νύφη. Ο μέγιστος καλλιτέχνης Γκοτζιό είχε δώσει σαφείς οδηγίες στην ορχήστρα για την επιλογή των τραγουδιών και όλα κυλούσαν ομαλά, το κέφι σιγά σιγά άρχισε ν' ανεβαίνει. Στις 23.00 και κάτι έφθασαν και οι κλεφτοκοτάδες από το Καστράκι, έτσι αποκαλούν τους βλαμάδες γιατί προσπαθούν να κλέψουν κάποια κότα από το πατρικό της νύφης. Ίσως κάποιος ρωτήσει, και τι γίνετε όταν δεν υπάρχει κότα; Ε! αν δεν υπάρχει κότα κλέβουν ένα αβγό που θα γεννήσει την κότα!! Απλά και λόγ-ικά. Μετά τις 00.30 η κατάσταση ήταν ήδη σε υψηλά επίπεδα κεφιού. Εκείνο το βράδυ έκρυβε για μένα μια πολύ ωραία έκπληξη, και μια συγκινητική συζήτηση με ένα ιδρυτικό μέλος της Λ.Ο.Γ.

Μετά από αρκετά χρόνια ξαναείδα την Θάλεια και τον Ηλιόδωρο, η μόνη που έλειπε εκείνο το βράδυ ήταν η Αλκυόνη. Όταν κατά τις 02.00 03.00 έφερα σε επαφή γνωριμίας -στην αυλή των θαυμάτων- αρχικά τις: Ηρώ, Κορνηλία, Θάλεια, Ηλιόδωρο και Ανδρομέδα, και στην πορεία και την Τερψιχόρη ήταν για μένα η πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς. Ήταν μια συνάντηση αστεριών στην αυλή των θαυμάτων. Υπέροχα πλάσματα. Το βράδυ στο κέντρο διασκέδασης όταν συνάντησα και την Αλκυώνη, μου είπε κάτι που άγγιξε την ψυχή μου. ''Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το βιβλίο που μου είχατε χαρίσει, και ειδικότερα για την αφιέρωση!!!'' Σ' ευχαριστώ εγώ Αλκυόνη για τη χαρά που μου έδωσες. Σύντομα θα επισκεφτώ το Καστράκι για να συναντήσω τα τρία χαρισματικά παιδιά, και τους γονείς τους και φυσικά θα διαβάσω την αφιέρωση. Η δεύτερη συγκινητική στιγμή ήταν όταν την ώρα που συμμάζευα τις καρέκλες από τον κήπο, ως δια μαγείας ένιωσα δίπλα μου έναν ούριο άνεμο, μια θετική αύρα να με λούζει, με είχε επισκεφθεί μια Μούσα από τα παλιά. Αγαπητή Μούσα ήταν πολύ όμορφο να ξανασυζητώ μαζί σου για πράγματα που ομορφαίνουν τη ζωή μας, σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη. Φίλες και Φίλοι το βράδυ της Παρασκευής ήταν Μ Α Γ Ι Κ Ο!!!!!!! Όλοι οι καλλιτέχνες έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, ο φοβερός και τρομερός Γκοτζιό ξεπέρασε τον εαυτό του, ο Τζοκόπουλος επίσης ήταν στα καλύτερά του, και ο Μανίκας σταθερή αξία. Εντωμεταξύ ο Επικούρειος Πέπος είχε αναλάβει και τα πυροτεχνήματα και κάποια στιγμή στη βιασύνη του τοποθέτησε την φωτοβολίδα ανάποδα, με αποτέλεσμα να σκάσουν τα 7 καψούλια και ο θόρυβος ήταν τρομερός, από εκείνη τη στιγμή ένας θόρυβος ενοχλητικός υπάρχει στο αριστερό αυτί του.
Κάποια στιγμή, θα ήταν η ώρα 03.30; ο αδερφός του γαμπρού κάλεσε τον Επικούρειο Πέπο στο χώρο όπου γινόταν ο χορός για να καταγράψει με την κάμερα κάποιον που θα χόρευε. Αυτό και έπραξε ο Επικούρειος αλλά όταν έφθασε στο σημείο και άκουσε την ορχήστρα να ξεκινάει την εισαγωγή από το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας κατάλαβε πως έπρεπε να καταγράψει τον εαυτό του. Επειδή αυτό ήταν αδύνατον παρέδωσε την κάμερα στον αδερφό της Ειρήνης και αφέθηκε στη μαγεία του ζεϊμπέκικου. Πως να μην αναφερθώ σ' αυτό που μου είπε η Μούσα ''Τ'' κάποια στιγμή στο κέντρο; ''Κάθε φορά που ακούω την εισαγωγή αυτής της μουσικής πετάγομαι πάνω αυτόματα γιατί ξέρω πως θα είσαστε εσείς που θα χορέψετε!!! Όμορφα λόγια από ένα χαρισματικό πλάσμα. 
Ειλικρινά ήταν ένα μαγικό βράδυ, θα σταθώ σε δυο υπέροχους χορευτές, και σε μια επίσης υπέροχη κοπέλα που όταν χορεύει το δεξί της χέρι είναι από μόνο του μια χορογραφία!!!!! Πιο ερωτική κίνηση του χεριού έχω δει μόνο από την αλησμόνητη Δανάη. Σκέφτομαι κάποια στιγμή να μαγνητοσκοπήσω την ώρα που χορεύει μόνο το χέρι της και τότε θα καταλάβετε τι εννοώ.
Οι δυο χορευταράδες ήταν ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΛΙΟΣ και ο κουνιάδος του Πανούλη, αδερφός της Λένας. Αυτούς μπόρεσα και είδα εγώ γιατί παράλληλα έπρεπε να φροντίζω και για άλλα θέματα, σίγουρα θα υπήρχαν κι άλλοι. Αυτό που ζήσαμε το πρωί με την ανατολή, ήταν Μ Ο Ν Α Δ Ι Κ Ο !!!!! Ο Τζοκόπουλος (κλαρίνο) έπαιζε τον σκάρο και απέναντι έσκαγε μύτη ντροπαλός ντροπαλός ο ήλιος της ημέρας. Ζούσαμε στιγμές ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΕΣ!!!!!!! Λίγα λεπτά πιο πριν υπό την καθοδήγηση του ΑΝΔΡΕΑ φίλος του Μίχου χόρεψαν το ΠΙΠΕΡΙ!!!! ήταν το καλύτερο κλείσιμο της βραδιάς.
Τελικά είχε δίκιο ο Μίχος που ήθελε να γίνει και στο σπίτι γλέντι. Ήταν πολύ καλύτερο αυτό το γλέντι από αυτό που έγινε στο Πύλης Μέγαρο χθες βράδυ. Αυτή δεν είναι μόνο δική μου άποψη. Στο μυστήριο του γάμου δεν μπόρεσα να παραβρεθώ γιατί είχα βάρδια στην γιαγιά. Ακολουθούν αρκετές φωτογραφίες από το έθιμο της αναχώρησης του γαμπρού από το σπίτι, όπου ρίχνει πίσω το ποτήρι αφού πρώτα πίνει τρεις φορές από το περιεχόμενο. Φίλες και φίλοι κάπου εδώ σταματώ την περιγραφή από τον γάμο του Μίχου. Εύχομαι στο νέο ζευγάρι να ζήσουν Αρμονικά και Δίκαια, και με πολλούς καλούς απογόνους.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Πεπέ-Πούφ.




Λαμπρινή και Θεόφραστος ο πατέρας του γαμπρού.
Κωστής και Λευτέρης με τα παπούτσια της νύφης.
Λαμποργκίνη, Κωστής, Κωνσταντίνα, Λευτέρης.
Επικουρος και Κωστής.
Ελένη και Πανούλης, αδερφός του γαμπρού.

ο γαμπρός λίγο πριν την αναχώρηση.












η μάνα με τους 2 γιούς της.



Λένα και Πανούλης.


















Ιδού και το παρανυφάκι η πολύ όμορφη Άρτεμις. Άντε και στα μεγαλύτερα που λένε και στο Κορωπί.

ΔΡΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΤΟΥ ΜΙΧΟΥ 2016

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ

Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Κόζιακα τα μέρη.

Πρόβαλε η ροδοδάχτυλη νυφούλα τ’ ουρανού
και άπλωνε το φέγγος της μαγεύοντας το νου.
Η πρώτη αχτίδα του ηλιού με βρίσκει στο ανηφόρι,
της αύρας νιώθω το κρυφό το μίλημα: «Προχώρει».


Νιώθω της αυγικής δροσιάς το τρυφερό το χάδι,
νιώθω τη γλύκα της ζωής μες στην καρδιά να στάζει.
Φτάνω σε τόπον όμορφο που’ χει περίσσεια χάρη,
όπου η φύση σκόρπισε απλόχερα τα κάλλη.

Ξεπέζεψα και έγειρα σε ριζιμιό λιθάρι,
σε ξάγναντο κι ευώδιαζε δίπλα μου το θυμάρι.
Ματιά και νους απλώθηκαν τα δυο μαζί παρέα
κι όλο περιεργάζονταν την όμορφη τη θέα.


Βλέπω χαλκόμαβες κορφές με γειτονιά τ’ αστέρια,
των αετών βασίλειο, των πετριτών λημέρια.
Γοργόφτερα γροικώ πουλιά μες στα γαλάζια πλάτη,
γυροβολιές και παιχνιδίσματα χορταίνουνε το μάτι.


Και με τη μελωδία του γλυκά, τερπνά με υψώνει
του λόγκου η πετροπέρδικα, της ρεματιάς τ ’αηδόνι.
Πλαγιές κατάφυτες φορούν σμαράγδινη στολή
με των σπιτιών τα κόκκινα πετράδια ταιριαστή.


Πεύκα κι ελάτια ολόισια και πλάτανους αιώνιους θωρώ,
και τ ΄ αγεριού τους ψίθυρους ακούω μες στους κλώνους.

Τ ‘ αγριολούλουδα κι αυτά πανώρια, μυροβόλα,
η μαργαρίτα, το γιοφύλλι, ο κρίνος κι η γλαδιόλα.

Θαρρείς πως ντύθηκε η γης, μυριοχρωματισμένη,
σοφής υφάντρας φορεσιά με ξόμπλια πλουμισμένη.
Κι εκεί που τέτοια λόγιαζα κι άλλα πολλά δροσάτα,
βλέπω μια κόρη ρόδινη που πρόβαλε στη στράτα.

Μια κόρη κρινοπρόσωπη, λιγνή σγουρομαλλούσα
που ‘ ρίξε γύρω ολόγυρα ματιά γοργοπετούσα.
Στέκω και τη θιαμαίνομαι, θέλω να της μιλήσω,
προσεκτικά και ευγενικά μην την κακοκαρδίσω.

-"Καλή σου ώρα, κόρη μου, και να ‘ σαι ευτυχισμένη,
καλότυχοι που σ’ έχουνε κόρη καμαρωμένη.
Πες μου ποιος είν ’ ο τόπος σου θέλω να σε ρωτήσω."


-"Ξένε, αφού με ρώτησες, εγώ θα σου απαντήσω.
Μάθε, εδώ που βρίσκεσαι, σ’ αυτή την πανδαισία,
όπου η αγάπη φύτρωσε, όπου ανθεί η φιλία,
όπου της φύσης γίνεται γιορτάσι, πανηγύρι,
εδώ ' ναι τ ' όμορφο χωριό, είναι το Γοργογύρι."


Το Γοργογύρι αγάπησα, το’ βαλα στην καρδιά μου
θα το’ χω μες στη μνήμη μου κι ας είναι μακριά μου.
Εικαστική παρέμβαση του Επικούρειου Πέπου.


Ο κ. Καθηγητής με την λαμπερή Μνημοσύνη-Κωνσταντίνα.

ο γαμπρός και η παρέα του.

Τζοκόπουλος και ο μικρός 14χρονος κιθαρίστας.

Μίχος και Πανούλης τα δυο αδέρφια.

Μανίκας και Γκοτζιό σε ρεσιτάλ ερμηνείας.