Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

12.10.15

ΤΖΟΝ ΜΙΛΤΟΝ Ένα μικρό αφιέρωμα.

Αποφθέγματα του ΤΖΟΝ ΜΙΛΤΟΝ
Φίλες και Φίλοι καλημέρα με χαρά σας ξαναπαρουσιάζω έναν σκαπανέα του πνεύματος, έναν υπέροχο άνθρωπο που αξίζει να αναζητήσετε το έργο του, σας εύχομαι καλή ανάγνωση, και κυρίως καλή ανάρρωση σε όσους το έχουν ανάγκη. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος- Fuji Tomo Kazu. ''Δεν είναι απαραίτητο να σ' αγαπώ, εξάλλου δεν μπορώ να σας αγαπώ όλους, είναι όμως απαραίτητο να σας σέβομαι όλους''. Poof

  • «Αυτή μου έδωσε τον απαγορευμένο καρπό κι εγώ τον έφαγα.»
  • «Αυτός που ελεύθερα διακηρύσσει πως το έργο σου είναι καλό και δεν φοβάται να δηλώσει ότι μπορούσε να ήταν και καλύτερο, σου δίνει την καλύτερη απόδειξη της πίστης και της φιλίας προς εσένα.»
  • «Η αλήθεια είναι τόσο αδύνατο να βρωμιστεί από ακάθαρτα χέρια, όσο και η ηλιαχτίδα.»
  • «Η ειρήνη έχει τις δικές της νίκες, όχι λιγότερο δοξασμένες απ' αυτές του πολέμου.»
  • «Η εμπιστοσύνη μεταδίδει ένα θαυματουργό αίσθημα. Δημιουργεί το αίσθημα της ασφάλειας, την άγνοια του κινδύνου και την τάση για ευγενικές προσπάθειες.»
  • «Η ματιά των γυναικών εκφράζει ό,τι αποσιωπά η γλώσσα.»
  • «Η νευρική γυναίκα μοιάζει σαν πηγή θολή, γεμάτη λάσπες, βρωμερή και άθλια στην όψη.»
  • «Η παιδική ηλικία δείχνει τον άνθρωπο, όπως το πρωί τη μέρα.»
  • «Η σκέψη πως μπορείς να εκδικηθείς, φέρνει γλυκιά ικανοποίηση, πικραίνεσαι όμως ύστερα από λίγο, μόλις σκεφτείς πως μπορεί να σου την ανταποδώσουν με αντεκδίκηση.»
  • «Μία γλώσσα είναι αρκετή για τη γυναίκα.»
  • «Σε μια κοινωνία χωρίς ισότητα, τι αρμονία αλήθεια και ομορφιά μπορεί να επικρατήσει;»
  • «Τι άλλον μπορούν οι πόλεμοι, παρά αδιάκοπους πολέμους να γεννήσουν;»
The Economist Η περίπτωση ΤΖΩΝ ΜΙΛΤΟΝ
Ο ποιητής, φυλλαδιογράφος και με τον τρόπο του πατριώτης Τζον Μίλτον έξω από τις αγγλόφωνες χώρες είναι κυρίως γνωστός σαν όνομα. Αλλά και εντός τους, η αναφορά του ανακαλεί σχολικές αναμνήσεις από αναγκαστικές εργασίες στο μεγάλο ποιητικό του κατόρθωμα, τον «Χαμένο παράδεισο», από τα λατινικά του και από τη θεολογία του, που ήταν πρότυπα για την ταραγμένη εποχή του στην πολιτική ιστορία της Αγγλίας. Γιατί παρ' όλη τη λογιοσύνη ήταν άνθρωπος που πήρε μια πολιτική θέση και την κράτησε.
Επίμοχθο έργο
Σήμερα ο Μίλτον είναι μια περιοχή που ανήκει κυρίως στους λογίους και στους δασκάλους. Και ο ίδιος το ίδιο ήταν. Ελάχιστα είναι γνωστά για την προσωπική του ζωή. Εχει απομείνει ένα σονέτο του για μια νεκρή του σύζυγο, αλλά δεν έγραψε τίποτε άλλο για τις τρεις συνολικά γυναίκες του, που οι δυο τους πέθαναν αμέσως μετά τις γέννες των θυγατέρων τους. Ούτε τίποτα έγραψε για τις τρεις θυγατέρες του ούτε για τον μοναδικό γιο του που πέθανε βρέφος. Η Anna Beer στη βιογραφία της, που πρόσφατα κυκλοφόρησε Milton: Poet, Pamphleteer and Patriot (εκδ. Bloomsbury, 458 σελ., 34,99 δολάρια, 20 στερλίνες), ανέλαβε το επίμοχθο έργο να ανασυστήσει μια προσωπικότητα και μια ζωή από λίγα, και αυτά όχι επαρκώς φωτισμένα, στοιχεία. Παρήγαγε, όμως, όπως γράφει ο «Εκόνομιστ», ένα αποτέλεσμα πολύ πειστικό. Φέτος είναι έτος Μίλτον, γιατί συμπληρώνονται 400 χρόνια από τη γέννησή του. Και ο ίδιος όμως στη ζωή έβλεπε τον εαυτό του σαν κάτι ξεχωριστό. Τουλάχιστον του ανέθεσε ένα ρόλο ξεχωριστό. Η οικογένεια που τον γέννησε ήταν μεταξύ εκείνων που γνώριζαν μια ανοδική πορεία από τα μεσαία στρώματα προς τα ανώτερα αστικά. Σπούδασε στο Κέμπριτζ, έγινε κορυφαίος στη χρήση της λατινικής γλώσσας, πράγματα που του προοιωνίζονταν είτε μια πανεπιστημιακή ή μια νομική ή μια εκκλησιαστική καριέρα. Εκείνος όμως αφιερώθηκε στην ποίηση, αποβλέποντας μέσω αυτής στην αθανασία. Φιλοδόξησε να γίνει ο εθνικός ποιητής της Αγγλίας, τότε που ο όρος αυτός είχε νόημα. Εχασε την όρασή του και μόνο τότε, ίσως γιατί δεν είχε πια ορατούς περισπασμούς ή γιατί εξαιτίας της τύφλωσης μπορούσε κλεισμένος να αφοσιωθεί, ξεκίνησε τον «Χαμένο παράδεισο». Πρόκειται για ένα από τα τελευταία έπη με την κυριολεκτική σημασία του όρου, στην Ευρώπη, με θέματα την πτώση του ανθρώπου, το καλό και το κακό, τον ορθό λόγο, την ελεύθερη βούληση, το αυτεξούσιο του ανθρώπου και την έξω του εξουσία. Με αυτό κέρδισε την αθανασία όπως είχε φιλοδοξήσει.
Στο αναμεταξύ, επισυνέβη η πτώση της Αγγλίας, η κάθοδός της στη δεκαετία του 1640, στον εμφύλιο πόλεμο, και σε μια πολιτική διχασμένη ανάμεσα στις πνευματικές και ηθικές αξίες εκείνες που διαπνέουν το βασικό έργο του Μίλτον. Αυτή η διπολικότητα είναι και ο πυρήνας της βιογραφίας. Ταυτόχρονα είναι το στοιχείο εκείνο που φέρνει κοντύτερα στον αναγνώστη τον άνθρωπο Τζον Μίλτον. Η διχογνωμία μεταξύ βασιλιά και Κοινοβουλίου για τη φύση της καλής διακυβέρνησης εξερράγη στη μορφή μιας θύελλας φυλλαδίων υπέρ της μιας ή της άλλης άποψης. Τούτη η περίοδος όπου η τύχη του έθνους διακυβευόταν, ήταν η στιγμή του. Σε μορφή φυλλαδίων εξέπεμψε στο έθνος τη δική του άποψη εκφρασμένη σε ζωντανά, δημιουργικά, μυώδη αγγλικά, ενίοτε και λυρικά, άλλοτε σε ύφος δημοτικό, τραχύ μερικές φορές, αλλά πάντοτε δυναμικό. Αυτή η σύγκρουση ήταν που τον ζωογονούσε, μια σύγκρουση ιδεών γιατί ήταν άνθρωπος των ιδεών και όχι των συμφερόντων που απέρρεαν από αυτές.
«Δεν μπορείς να θίξεις την ελευθερία του πνεύματός μου», έγραψε κάπου. Και αυτό εκφράζει πολύ ορθά τις αρχές που διέπνεαν τις επιθέσεις του εναντίον κάθε μορφής καταπίεσης, εναντίον του εκκλησιαστικού δόγματος, εναντίον της λογκρισίας και εναντίον της απολυταρχίας του μονάρχη. Απόρροια της στάσης του αυτής ήταν η θέση του υπέρ των βασιλοκτόνων. Ο ίδιος δεν ήταν ένας άσπιλος υπέρμαχος της ελευθερίας. Τα σύμφωνα του διαζυγίου του όταν η πρώτη γυναίκα του τον εγκατέλειψε επ' ολίγο, βρίθουν σοφιστειών υπέρ του. Και δεν ήταν υπεράνω του να εργάζεται ο ίδιος ως λογοκριτής για την Κοινοπολιτεία ούτε ο μισογυνισμός του ήταν ξένος. Η βιογράφος δεν τον υπερασπίζεται μολονότι απαλύνει όσο μπορεί τον μισογυνιστικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την Εύα, στον «Χαμένο παράδεισο».
Μοναχική σιλουέτα
Το κατόρθωμα της βιογράφου είναι ότι τον τοποθετεί σταθερά στον καιρό του, προσωπικά και ιστορικά· μέσα στον κόσμο των βιβλιοπωλείων και των τυπογραφείων γύρω από τον Καθεδρικό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, που κοντά τους ζούσε. Με την παλινόρθωση όμως της μοναρχίας και την ενθρόνιση του βασιλιά Καρόλου Β΄, ο Μίλτον έγινε μια μοναχική σιλουέτα. Αρνούμενος να αυτοεξορισθεί, υποφέροντας συλλήψεις και φυλάκιση, συνέχισε να καταγίνεται με τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής και του πεπρωμένου. Παρά το ότι υστερεί από το να είναι το τέλειο πρότυπο ανεπίληπτης συμπεριφοράς και στάσης, η βιογράφος δεν κρύβει τον θαυμασμό της γι' αυτόν. Τον οποίο, ώς ένα σημείο, μεταφέρει και στον αναγνώστη.
Πηγή: Έντυπη Kαθημερινή.
Ανιχνευτής ο Επικούρειος Πέπος-Fuji Tomo Kazu.