Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

12.12.08

Ο Γιώργος Νταλάρας μιλάει στο filomatheia.blogspot.com

Ημερομηνία Συνάντησης: 16/11/08Τόπος: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Απόγευμα Κυριακής και όλα έξω ήταν χειμωνιάτικα. Όχι όμως και μέσα στο Μέγαρο Μουσικής όπου ο κ. Νταλάρας ως άριστος οικοδεσπότης μας υποδέχτηκε και μας φιλοξένησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Νιώθοντας ο ίδιος άνετα στο «σπίτι» του, φρόντισε ώστε να αισθανθούμε κι εμείς το ίδιο από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή. Σε αντίθεση με τον κρύο καιρό έξω, η ατμόσφαιρα εντός όσο περνούσε η ώρα, γινόταν όλο και περισσότερο ζεστή και οικεία με αποτέλεσμα το «σφιχτό» αρχικό χρονοδιάγραμμα να μην τηρηθεί και οι τρεις και πλέον ώρες που διήρκησε αυτή η συνάντηση, να φαντάζουν πολύ λίγες για μια τόσο ευχάριστη, ουσιαστική και φιλική συζήτηση από καρδιάς με τον κ. Νταλάρα.
Καλή ανάγνωση!
Κύριε Νταλάρα θα θέλαμε να μας περιγράψετε με λίγα λόγια τα παιδικά σας χρόνια.
Πώς να περιγράψεις το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής σου, με τι χρώματα; Θέλει πολύ συζήτηση. Γεννήθηκα στον Πειραιά. Προέρχομαι από μια μικρασιατική οικογένεια, μεγάλωσα στην Αθήνα και θα έλεγα πως είμαι πολυταξιδεμένος στον Νομό Αττικής μιας και έχω ζήσει σε πάρα πολλές γειτονιές. Ήταν παράξενα εκείνα τα χρόνια, σκληρά αλλά με πολύ ανθρωπιά, πολύ αγάπη και σύμπνοια, τουλάχιστον στις ομάδες των ανθρώπων που εγώ έζησα και μεγάλωσα. Είχα την τύχη να προέρχομαι από μουσικούς και να έχω μια ανεξέλεγκτα καλή σχέση με τη μουσική και το τραγούδι, χωρίς να μπορώ ούτε ο ίδιος να την ερμηνεύσω. Προφανώς προερχόταν από τα γονίδια των παλαιοτέρων. Αυτό ισχύει και καλό είναι να το θυμόμαστε, ότι δηλαδή αυτό που είμαστε, τον τρόπο σκέψης μας, τις δυνατότητες που έχουμε ή δεν έχουμε, το χρωστάμε στους γονείς μας και αυτοί με τη σειρά τους στους προηγούμενους. Άρα δεν είναι τίποτα ξεκομμένο. Έτσι λοιπόν μπήκα στη μουσική από πολύ μικρός και τα υπόλοιπα νομίζω λίγο έως πολύ τα ξέρετε. Όπως όλα τα παιδιά, ήμουν πολύ άτακτος και ζωηρός.

Ποιες είναι οι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές των σημερινών νέων με αυτών της εποχής σας;
Μπορώ να σας πω, ότι τίποτα απολύτως δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά, υπάρχει και σ’ ένα τραγούδι αυτό και είναι αληθινό. Πάρα πολλά πράγματα πάντως είναι τα ίδια, έχετε τα ίδια περίπου προβλήματα μ’ εμένα, αλλάζουν βέβαια τα εργαλεία σας, τα μέσα, αλλά οι ανάγκες μας παραμένουν περίπου οι ίδιες. Σημασία έχει αν αυτές οι αλλαγές είναι ουσιαστικές ή επιφανειακές, πράγμα για το οποίο πρέπει να μιλήσουμε και να αναλύσουμε σε βάθος. Και κυρίως να διαπιστώσουμε αν έχουμε ίδιο κώδικα επικοινωνίας. Ίδια γλώσσα δηλαδή. Πολλές φορές λέμε πράγματα, που δεν τα αντιλαμβανόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Τι είναι ουσιαστικό και τι περιστασιακό τότε και σήμερα; Δημιουργικός μπορείς να είσαι αν φέρνοντας αυτές τις δύο καταστάσεις αντιμέτωπες, καταφέρεις να τις διαχειριστείς με έναν τρόπο, που θα είσαι εντάξει με τον εαυτό σου, με τη συνείδησή σου και με το περιβάλλον σου. Αντιθέσεις και ανατροπές υπάρχουν πάντα. Αλλά εγώ θέλω να πιστεύω, ότι μέσα από αυτές βγαίνουμε πιο πλούσιοι σε εμπειρίες. Κι αυτό για εσάς που είστε νέα παιδιά, νομίζω είναι κάτι που μερικές φορές ίσως το αισθάνεστε αλλά δεν το αποκωδικοποιείτε για να σιγουρευτείτε, πότε πρέπει να επιμένετε στις ουσιαστικές σας επιλογές και πότε να συμβιβάζεστε με την περίσταση. Εγώ λειτούργησα έτσι με την μουσική, που ήταν όλη μου η ζωή. Όλες αυτές οι αντιθέσεις, με «σπρώξανε» να συνειδητοποιηθώ πολύ πιο γρήγορα και στον χώρο της πολιτικής, στον χώρο της κοινωνικής στάσης, πώς να αντιμετωπίζεις δηλαδή τη ζωή και τους ανθρώπους, καθώς και στον επαγγελματικό χώρο. Μια βασική ανάγκη πάντως που παραμένει η ίδια, είναι η ανάγκη της επικοινωνίας με τους συνανθρώπους μας σε βάθος.


Ήσασταν ένα ταλαντούχο παιδί ή διαπρέψατε μετά από σκληρή δουλειά;
Το ταλέντο τώρα, βάζετε συνέχεια αιχμές! Το ταλέντο ήταν η προίκα που πήρα από τους γονείς μου. Το ταλέντο νομίζω πως διοχετεύεται μέσω του γενετικού μας υλικού. Πιθανόν το δικό μου ταλέντο, να προϋπήρχε σε κάποιον από τους προγόνους μου, αυτό όμως από μόνο του δεν λέει τίποτα. Το ταλέντο που αξίζει θαυμασμό, είναι αυτό που ανακαλύπτεις σε συνειδητοποιημένους ανθρώπους και χαρακτήρες, που νιώθουν τη διαφορετικότητα και ταπεινώνονται μέσα σε αυτή. Πολλές φορές η διαφορετικότητα τρέφει την έπαρση και η έπαρση μπορεί να σε κάνει κάφρο. Άρα το ταλέντο από μόνο του δεν είναι αρκετό, το σεβόμαστε μεν αλλά το κριτικάρουμε κιόλας. Πρέπει να το καλλιεργήσεις και να το εκπαιδεύσεις, αλλιώς είναι ανεξέλεγκτο. Και μετά θέλει πίστη, αφοσίωση η οποία αποτελεί ένα πρόσθετο εργαλείο πάνω στο ταλέντο.
Η γνώση, η αγάπη προς τη μάθηση, η πολύ δουλειά και η ανάγκη για επικοινωνία είναι τα εργαλεία για να αναδείξεις το ταλέντο σου.

Σχετικά με την αγάπη σας για τη μουσική:
Μπορεί να μου έλειψε ο πατέρας από τα πρώτα μου χρόνια, αλλά είχα μια ξεχωριστή μητέρα και μια οικογένεια ευρύτερη (Λευτέρης, Μάνος, Κουγιουμτζής, Καλδάρας). Με κάποιους από αυτούς υπήρχε σεβασμός γιατί είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας. Εγώ ήμουν σαν ανοιχτό βιβλίο, με καταλαβαίνανε, βλέπανε ένα παιδί που έρχεται από το πουθενά αλλά αγαπάει τη μουσική. Να ένα πράγμα που έκανα εγώ, αγάπησα πάρα πολύ τη μουσική και έψαξα σε βάθος να καταλάβω πως λειτουργεί για παράδειγμα το κλειδί που κουρδίζει την χορδή, γιατί μια χορδή είναι μπάσα και η πρίμα διαφορετική και άλλα πολλά! Πράγματα δηλαδή που σε κάνουν απαραίτητο στην δημιουργία και στην κατασκευή. Αυτό ήμουν εγώ, ένας εργάτης, ένας μάστορας ο οποίος έμαθε πολύ καλά να δουλεύει την τέχνη του και τα εργαλεία του. Δούλεψα πάρα πολύ γι’ αυτό και σιγά-σιγά έφτασα σ’ ένα σημείο, όχι μόνο να μπορώ να μαστορεύω για την δουλειά μου, αλλά και να μπορώ να οραματίζομαι όπως οραματίζεται ένας δημιουργός και πολλές φορές να το πετυχαίνω.
Σχετικά με τη μάθηση και την γνώση:
Μέσω αυτής αποκτάς αυτογνωσία και σεβασμό προς τον εαυτό σου. Γιατί για να μπορέσεις να αγαπήσεις τους άλλους, την κοινωνία, την πόλη σου, τα δέντρα, τα ζώα όλα αυτά που πλήττονται σήμερα από τις δραστηριότητές μας, πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Για να τον αγαπήσεις όμως πρέπει να τον μάθεις. Μέσω αυτής αποκτάς οντότητα και κύρος, γιατί χωρίς κύρος δεν θα υπάρχει βάρος σε αυτά που θες να εκφράσεις.
Σχετικά με την πολιτική:
Όλες μας οι πράξεις είναι πολιτικές. Έχουμε υποχρέωση όμως να ασχολούμαστε σωστά με την πολιτική. Να είμαστε κριτικοί. Θα αναφέρω ένα μικρό απλοϊκό παράδειγμα: αν ακούσετε ότι αυτό το ποτήρι έχει νερό που προέρχεται από μια βρύση που συνδέεται με μια δεξαμενή με ακατάλληλο νερό, επειδή το κράτος και οι υπεύθυνοι δεν είχαν την συνείδηση ή την δυνατότητα να το καθαρίσουν και το άφηναν να φτάνει στη βρύση. Αν εμείς κλείσουμε αυτή τη βρύση και δεν πιούμε αυτό το νερό, κάνουμε μια πολιτική πράξη. Άρα η πολιτική είναι παρούσα, είναι παντού. Πιστεύω πως το πιο επικίνδυνο πράγμα που συμβαίνει στις μέρες μας, είναι να απαξιώνουμε την πολιτική συλλήβδην. Μπορείς να απαξιώσεις πολιτικά πρόσωπα, κόμματα, έχεις το δικαίωμα, αλλά δεν μπορείς να απαξιώνεις την πολιτική.
Πολιτική είναι αυτό που κάνουμε εμείς εδώ τώρα, η επικοινωνία, η γνώση. Νιώθω πως μέσω της προσπάθειας, να κάνει ο καθένας το καλύτερο που μπορεί στον τομέα του, έρχεται η ενότητα, μας ενώνει ως κοινωνία. Και εγώ πιστεύω στη συλλογικότητα, δηλαδή από την αγάπη και την διάθεση να δω τι είναι αυτό το ταλέντο που αναφέραμε προηγουμένως, να δω τι τελικά θέλω να γίνω στη ζωή μου, δούλεψα συλλογικά και όχι διασπαστικά και αντιδραστικά. Μπορώ να είμαι αντιδραστικός και στοιχεία αντιδραστικού ανθρώπου υπάρχουν σε αυτά που λέω, αλλά πρόκειται για την αντίδραση της ανησυχίας. Σου επιτρέπεται και είναι θεμιτό να ανησυχείς, να έχεις αντιρρήσεις και να αντιδράς. Εδώ ερχόμαστε στην έννοια της πολιτικοποίησης. Όταν σκέφτεσαι, όταν αντιδράς και όταν αντιπαρατίθεσαι – έχει όμως σημασία πως το πράττεις αυτό – είσαι ήδη πολιτικό ον. Έτσι όταν έχεις μέσα σου τέτοιες ανησυχίες, τότε αποφασίζεις τι θα κάνεις το ταλέντο σου και τη ζωή σου, σε προσωπικό επίπεδο και σαν μέλος της κοινωνίας.

Σχετικά με το Internet:
Εκεί που δεν το περιμένανε οι σοφοί τους ήρθε! Να λοιπόν η επανάσταση η ουσιαστική! Δεν μπορεί να το ελέγξει κανείς! Μέχρι πριν 10 χρόνια η επικοινωνία ήταν δύσκολη, τώρα έγινε. Πρέπει να δούμε πως θα αξιοποιηθεί σωστά. Ο άνθρωπος είναι παράξενο ον και αντιφατικό. Είναι απρόβλεπτος, διεισδυτικός, δημιουργικός, πονηρός, κακός, έχει πολλά πράγματα μέσα του! Αλλά είναι και περιπετειώδης, αν του δώσεις μια χαραμάδα θα σου κάνει λεωφόρο. Αυτό είναι το internet τώρα και η επικοινωνία που δεν μπορεί κανείς να την ελέγξει! Αποτελεί την πιο σπουδαία επανάσταση που γίνεται αυτό τον καιρό. Θα έλεγα μια σιωπηρή, μέγιστη πολιτική πράξη των ανθρώπων που δεν είναι μέσα στα κόλπα. Μιλάω για τους bloggers που μοιράζονται τις απόψεις τους και τις ανησυχίες τους για το κοινό καλό. Από μόνο του βέβαια το internet, κάποτε θα γίνει ένα κόλπο μεγάλο γιατί κάποιοι θα βρεθούν να το εκμεταλλευτούν και εκεί είναι που πρέπει να προσέχουμε! Και μετά πάλι από την αρχή! Ξαναρχίζουμε!

Ποια είναι η γνώμη σας για την ελεύθερη διακίνηση μουσικής στο διαδίκτυο και που βλέπετε να οδηγούνται τα πράγματα όσον αφορά τη μουσική βιομηχανία;Εδώ τώρα είμαστε σε ένα σταυροδρόμι. Υπάρχουν προβλήματα. Η δισκογραφία στην Ελλάδα ξεκινώντας από τις αρχές του περασμένου αιώνα, έγινε ένα μονοπώλιο, στο οποίο συμπράξανε και βοήθησαν ακόμα και άνθρωποι της δουλειάς μας, συνθέτες, στιχουργοί αλλά και επιχειρηματίες.
Αυτό έφτιαξε ένα δέντρο, το «Δέντρο της δισκογραφίας», το οποίο σαν εικόνα είναι ωραία, διότι βλέπεις κάτι φυσιολογικό, βλέπεις ένα δέντρο να ανεβαίνει, με τα κλαδιά του, να ανθίζει την άνοιξη, με τα καλά του αλλά και με πολλές αναποδιές και κυρίως με πολλές αδικίες, όσον αφορά τα δικαιώματα των ανθρώπων που παρήγαγαν μουσική.
Ήταν ένα μονοπώλιο που λειτουργούσε με λεόντειες συμβάσεις απέναντι στους ανθρώπους που τους ανήκε η δημιουργία, είτε ήταν στιχουργοί, είτε ποιητές, συνθέτες, οργανοπαίχτες. Ήταν άδικες οι εταιρίες μαζί τους γιατί ήταν ένα μονοπώλιο δέκα ανθρώπων με σιωπηρή ανοχή ο ένας προς τον άλλο, γιατί από μόνοι τους είχαν ένα χωράφι το οποίο το καλλιεργούσαν και δεν πάταγε ψυχή μέσα. Την πίτα την μοιραζόντουσαν μεταξύ τους.
Σήμερα επειδή το διαδίκτυο τους έπιασε στον ύπνο, έχασαν τα πρωτεία και έχασαν και τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν με τον κόσμο. Τώρα υπάρχει μεγάλη ανησυχία, όλοι τρέχουν, νομοθέτες, νομικοί, καθηγητές πανεπιστημίων, για να δουν με ποιο τρόπο μπορεί να εξασφαλιστεί η δικαιοσύνη απέναντι στα έργα της διανοίας, γιατί αυτό τον καιρό δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Τώρα όλα είναι στον αέρα, γιατί κανείς δεν πρόβλεψε την ταχύτητα και τις δυνατότητες του διαδικτύου. Χρειάζονται θεσμικές λύσεις όσον αφορά την πνευματική ιδιοκτησία, τα δικαιώματα των ανθρώπων διότι εμπλέκονται πολύ κλάδοι, ώστε να μην είναι κανείς παράνομος. Θα δούμε.
Λέγανε πριν 15 χρόνια οι εταιρίες και ακόμη το λένε, πως πλήττει την δισκογραφία η πειρατεία, πως φταίνε οι πειρατές και οι πλανόδιοι. Η δισκογραφία καταστράφηκε κυρίως από το φτηνό υλικό που ηχογραφούσαν οι εταιρίες. Αυτό στην πραγματικότητα κατέστρεψε το τραγούδι.

Ποιο τραγούδι και ποια συνεργασία θεωρείτε σταθμό στην καριέρα σας;
Πολλά…… πολλά τραγούδια και πολλές συνεργασίες. Θα σας μιλήσω για τους παλιούς δασκάλους που μου αρέσανε πάρα πολύ, παρ’ ότι η ζωή τους δεν μου ταίριαζε καθόλου, μιας και εγώ γεννήθηκα σε άλλη γενιά και δεν μπορούσα να ζήσω όπως αυτοί. Μην ξεχνάμε πως τους ανθρώπους που θα αναφέρω όπως ο Τσιτσάνης, ο Βαμβακάρης, ο Παπαϊωάννου και άλλους μεγάλους σπουδαίους τραγουδιστές, κάποτε ο κόσμος τους θεωρούσε απόκληρους της κοινωνίας. Τους βλέπανε και τους διώχνανε, κρύβανε τους μπαγλαμάδες στα σακάκια τους και πολλοί από αυτούς δεν είχανε να φάνε, ζητιανεύανε. Μπόρεσα όμως να νιώσω την αξία αυτού που κάνανε, κατάλαβα τι γράψανε και τους αγάπησα και τους θεωρώ δασκάλους μου.
Εκτός από το λαϊκό τραγούδι, το δημοτικό και τους ψαλτάδες τους μεγάλους, τον Περιστέρη, τον Χατζημάρκο, τον Χρόνη Αηδονίδη, τον Παπασιδέρη, την Γεωργία Μυτάκη, μπορώ ώρες να σας μιλάω για ονόματα που πιθανότατα μπορεί να μην λένε κάτι στους νέους και πολύ στεναχωριέμαι γι’ αυτό. Μεγάλη μου επιθυμία θα ήταν κάποια στιγμή οι νέοι να βρουν τον χρόνο να ασχοληθούν, ώστε αυτά τα ονόματα να αποκτήσουν νόημα. Θα ήθελα να μάθετε για την αξία της Γεωργίας Μυτάκη, της Ειρήνης Κονιτοπούλου-Λεγάκη, της Άννας Καραμπεσίνη, για τον Κώστα Μουντάκη, τον Σκορδαλό, και είμαι σίγουρος ότι για σας αυτό το σκονισμένο παρελθόν θ’ αποκτήσει άλλο νόημα. Για μερικούς το παρελθόν δεν είναι τίποτα, γι’ αυτούς όμως που γνωρίζουν, είναι η κοινωνική εξασφάλιση του αύριο.
Στις νεότερες εποχές ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης, ο Ξαρχάκος, ο Λοΐζος, ο Κουγιουμτζής, ο Καλδάρας που ήταν οι δικοί μου δάσκαλοι, αλλά και ο Μπιθικώτσης και ο Καζαντζίδης, αυτοί οι σπουδαίοι τραγουδιστές με τους οποίους έγινα φίλος λόγω του πατέρα μου που ήταν συνεργάτης τους. Έπαιξα μαζί τους, κάναμε αστεία, μου έμαθαν πράγματα.
Ειλικρινά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο τραγούδι διότι είναι απίστευτα πολλά! Ποιο να ξεχωρίσω; Το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», «Αχ χελιδόνι μου», «Παραπονεμένα λόγια», «Φαρμακωμένος ο καιρός». Το κάθε ένα από αυτά τα τραγούδια έχει μια ιστορία ολόκληρη.
Έτσι λοιπόν θεωρώ τον εαυτό μου από τους πιο τυχερούς σε αυτή τη δουλειά.

Ποιους από τους σύγχρονους στιχουργούς και συνθέτες θεωρείτε σημαντικούς;
Πολλούς. Η ροκ μουσική πρώτα από όλα, η καλή ροκ, σε συνεργασία με καλά ακούσματα έχει επηρεάσει θετικά το σύγχρονο τραγούδι. Δε θα μιλήσουμε για τα κακά τα οποία είναι αρκετά, γιατί πολλές φορές η μίμηση επηρεάζει με λάθος τρόπο. Θα μιλήσουμε για τα καλά για τα οποία υπάρχουν και είναι πολλά. Και να πάω σε αυτά που επηρέασαν ήδη εμένα, όπως ο Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας που είναι ένα σπουδαίο μουσικό κομμάτι του ελληνικού τραγουδιού τα τελευταία χρόνια, ο Ορφέας Περίδης, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Φίλιππος Πλιάτσικας, ο Μπάμπης Στόκας, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Διονύσης Τσακνής, ο Ξυδάκης, ο Παπάζογλου, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, οι Active Member. Σας ανέφερα μερικούς μόνο, είναι πάρα πολλοί ευτυχώς, οι οποίοι διαφοροποιημένα μεν, επηρεασμένοι και από την ξένη μουσική κρατήσανε τον κρίκο με τους παλιούς και δεν σπάσανε την αλυσίδα. Και από την άλλη υπάρχουν αμιγώς παραδοσιακοί μουσικοί όπως η Εστουδιαντίνα, οι Χαΐνηδες, οι Δυνάμεις του Αιγαίου παλιότερα, οι Τακίμ, και κυρίως ο Ross Daly, αλλά και λαϊκοί συνθέτες με έργο όπως ο Χρήστος Νικολόπουλος. Σημασία λοιπόν έχει τί συνείδηση έχει ο καθένας και πόσο σέβεται τη μουσική του, τη γλώσσα του και τι θέλει να πει. Βεβαίως σύγχρονους εγώ θεωρώ και τον Μίκη Θεοδωράκη που ακόμη είναι κορυφαίος, τον Σαββόπουλο, τον Μούτση και από το 80 έχουμε μια γενιά τραγουδοποιών, όπως ο Κραουνάκης ας πούμε, οι οποίοι γράφουν και για τραγουδιστές, αλλά τραγουδούν και μόνοι τους ή τραγουδούν μόνο μόνοι τους, όπως ο Νίκος Πορτοκάλογλου ας πούμε, που μπορεί να μην είναι τόσοι «δυνατοί» ως τραγουδιστές, αλλά γράφουν ωραία και σημαντικά τραγούδια, εκτιμώντας τη δουλειά του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη, του Λοΐζου, του Κουγιουμτζή, του Ξαρχάκου, του Μούτση και ακούγοντας και παραδοσιακή μουσική αλλά και ροκ τραγούδια.
Η ροκ μουσική επειδή είναι ένα στοιχείο κοινωνικής συμπεριφοράς, βρήκε μονοπάτια σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, έχει κι αυτό το λαϊκό όργανο, όπως το λέω εγώ «Το μπουζούκι της υφηλίου» που είναι η ηλεκτρική κιθάρα.

Ήσασταν ο μοναδικός καλλιτέχνης που κατάφερε να γεμίσει με κόσμο για δύο συνεχόμενες μέρες το ΟΑΚΑ το 1983. Τι σας έχει μείνει από αυτές τις συναυλίες;
Πρώτα απ’ όλα δεν νιώθω καθόλου μοναδικός και δεν είμαι μοναδικός. Και ούτε θα θεωρούσα τον εαυτό μου μοναδικό λόγω της προσέλευσης του κόσμου. Και έχουν προϋπάρξει και άλλοι καλλιτέχνες με μαζικές συναυλίες, κυρίως ο Θεοδωράκης, ο Διονύσης Σαββόπουλος γέμισε το Ολυμπιακό Στάδιο. Η συναυλία του Κηλαϊδόνη στη Βουλιαγμένη…
Πρέπει να έχω κάνει 3 μόνος μου και άλλες 5 συμμετοχικές στο Ολυμπιακό Στάδιο. Βέβαια εκείνες οι δύο πρώτες ήταν ένα ρεκόρ, γιατί ήταν πρωτοφανής η συμμετοχή! Νομίζω πάντως ότι έπαιξε ρόλο ότι είχα σταθερά ακολουθήσει το συναυλιακό live τα τελευταία χρόνια, και αυτό έπαιξε ρόλο όπως επίσης έπαιξε ρόλο η εποχή και η συγκυρία. Και βέβαια τα καλά τραγούδια. Δεν το θεωρώ μόνο επιτυχία δική μου. Εγώ ήμουν τυχερός που βρέθηκα μέσα σ’ αυτή τη γειτονιά της μουσικής και των ανθρώπων και μέσα από αυτή την κατάσταση έζησα ένα όνειρο. Και βέβαια το κυριότερο, εισέπραξα την ευθύνη της εμπιστοσύνης του κόσμου και συνέχισα με μεγάλη προσοχή το δρόμο μου στη μουσική.

Υπάρχει κάποια καλλιτεχνική συνεργασία που δεν έγινε μέχρι τώρα και θα θέλατε πάρα πολύ να πραγματοποιηθεί στο μέλλον;
Αρκετές ακόμα. Ο μουσικός δεν σταματάει ποτέ. Ο άνθρωπος που αγαπάει τη δουλειά του, είναι σαν το ναύτη που όταν βγει στη θάλασσα θέλει να πάει παντού. Δεν προλαβαίνει όμως, θα πάει σε λίγα μέρη και θα αποκτήσει σημαντικές εμπειρίες. Έτσι κι εγώ δεν θα προλάβω να πάω παντού, περνούν τα χρόνια. Είναι πάρα πολλοί οι καλλιτέχνες οι σπουδαίοι που θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί τους. Ήδη έχω συνεργαστεί με αρκετούς που τους θαύμαζα, που τους θεωρούσα ξεχωριστούς και πάλι είχα την τύχη να τους γνωρίσω, να μιλήσω μαζί τους, ν’ ανέβω στη σκηνή και να παίξουμε μαζί. Ο Sting ήταν ένας από τους μουσικούς που εγώ θαύμαζα, αλλά και σπουδαίοι μουσικοί όπως ο Paco de Lucia, o Al di Meola, η Dulce Pontes, και όχι μόνο, καθώς έχω συνεργαστεί και με σπουδαίους διευθυντές ορχήστρας και με μεγάλες συμφωνικές ορχήστρες. Έχω δουλέψει επίσης και με σπουδαίους καλλιτέχνες με πολιτικό λόγο, όπως στη συναυλία της Διεθνούς Αμνηστίας με τον Bruce Springsteen, τον Peter Gabriel, την Tracy Chapman, τον Youssou N’Dour και τον Sting βεβαίως. Όλα αυτά για μένα ήταν πολύ σημαντικά. Δεν νομίζω να προλάβω να κάνω πιο πολλά, ήδη είμαι και μια περίπτωση επιβαρυμένη με τα τόσα πολλά που έχω κάνει.

Υπάρχει κάποιος χώρος που να σας προκάλεσε τέτοιο δέος με την ιστορία και την επιβλητικότητά του, που έκανε τα πόδια σας να τρέμουν πριν εμφανιστείτε στη σκηνή;
Τα πόδια μου να τρέμουν, όχι δεν το έχω αισθανθεί ποτέ αν και πάντα έχω τρακ. Αλλά όχι σε βαθμό που να τρέμουν τα πόδια μου. Δεν μπορεί να σε περιμένει ένας κόσμος ολόκληρος και να βγαίνεις ασταθής. Αν αυτό συμβαίνει ίσως κάτι δεν έχεις κάνει καλά. Πρέπει να σέβεσαι τον κόσμο, να έχεις αυτό το δέος αλλά να μπορείς να στηριχθείς στα πόδια σου. Στη σκηνή μερικές φορές βέβαια χάνεσαι. Εγώ συνήθως δε χάνομαι, χωρίς να σημαίνει αυτό πως δεν έχω μεγάλη ανησυχία κάθε φορά που βγαίνω. Επειδή όμως είμαι τυχερός και ο κόσμος είναι πολύ καλός μαζί μου, από το δεύτερο τραγούδι ξεκινά η επικοινωνία. Είναι δύσκολο πράγμα η σκηνή. Όσον αφορά τον χώρο είναι πάλι προσωπικό και συναισθηματικό. Για παράδειγμα έχω τραγουδήσει σε πολύ σπουδαία μέρη, μοναδικά, όπως εκεί που έχει διευθύνει ο Φον Κάραγιαν, στο μεγαλύτερο θέατρο της Νέας Υόρκης και άλλα πολλά. Αλλά μερικές φορές συγκινείσαι ιδιαίτερα και κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Μια τέτοια περίπτωση ήταν όταν τραγούδησα στις σκηνές των Κυπρίων, μετά την εισβολή. Τραγουδήσαμε για τους ανθρώπους που χάσανε τα σπίτια τους. Τα συναισθήματα ήταν πολύ πιο έντονα από τις επευφημίες του πολύ κόσμου σε ένα σπουδαίο θέατρο.
Όπως επίσης και στην Ίμβρο που τραγούδησα σε μια μάντρα μέσα, σε ένα προαύλιο μιας εκκλησίας που κατέρρεε. Κι εκεί υπάρχει ένα άλλο ξεπούλημα της Ίμβρου, όπου η Ελλάδα δεν άντεξε τουλάχιστον να υπερασπίσει πολιτισμικά αυτούς τους ανθρώπους. Σε ανθρώπους που ιστορικά έπρεπε να έχουμε φερθεί με πιο γενναιόδωρο τρόπο σαν κράτος. Όχι στα χώματα, αλλά στους ίδιους τους ανθρώπους και στην ιστορία τους. Αυτές οι στιγμές ήταν ξεχωριστές.

Έχουμε την πληροφορία πως ήσαστε μέλος της ομάδας των Λευτεριστών. Θα θέλαμε να μας εκφράσετε την γνώμη σας για τον πρόεδρο και τις αρμοδιότητές του.Θα πρέπει να σας πω πως είμαι ιδρυτικό μέλος και είμαι αυτός που έβγαλε τις πρώτες μπροσούρες τις έχετε δει; Το «Οικουμενικός Πρόεδρος» είναι δική μου επινόηση, το τύπωσα σ’ ένα ημερολόγιο, καθώς και το «Πρόεδρος όλων των προέδρων». Επίσης πιστεύω πως τώρα πρέπει να τον αναβαθμίσουμε, να τον κάνουμε Πλανητάρχη όλων των προέδρων και ίσως γιατί όχι, αφού μπορούμε πια να κοιτάξουμε και λίγο πιο ψηλά, διαγαλαξιακά. Να τον τοποθετήσουμε εκεί, γιατί είναι μοναδικός.
Νομίζω πως δεν θα υπάρξει άλλος πρόεδρος. Είναι ο πιο γλυκός «αλήτης» που υπάρχει στη ζωή μου, είναι ένας μαγικός άνθρωπος. Είναι ένα πολύ γλυκό αστείο αυτό που δείχνει την αγάπη μας και το σεβασμό μας στον Λευτέρη.

Πιστεύετε κι εσείς όπως ο Πάολο Κοέλο πως όταν κάτι το θέλεις πραγματικά πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει αυτό πραγματικότητα;Είναι μερικές φράσεις πολύ αισιόδοξες που πραγματικά τις ζηλεύω! Και σ’ εμένα έχει συμβεί ειδικά όσον αφορά την δουλειά μου, γιατί παρά το γεγονός πως ότι έχω δουλέψει πάρα πολύ, η τύχη έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο. Δηλαδή αυτό το λεγόμενο τρένο που πρέπει να είσαι στον σταθμό την κατάλληλη στιγμή για να το πάρεις, δημιουργείς το δρομολόγιο. Και με την δύναμη της ψυχής σου και την γνώση που έχεις αποκτήσει αυτό έρχεται και σε βρίσκει. Και αυτό γίνεται με τον εξής τρόπο: όταν κάποιος είναι φιλομαθής και ενδιαφέρεται πραγματικά, το τρένο όσο κι αν είναι μια μηχανή, κινείται από ανθρώπους οι οποίοι ψάχνουν ανθρώπους σαν κι εσάς. Είναι περισσότερο από σίγουρο πως το τρένο το καλεί το άτομο που θέλει να ανέβει σ’ αυτό. Και μεταφυσικά να μη θέλετε να το δεχτείτε και να το πιστέψετε, παλέψτε το, γιατί και μόνο η διαδικασία αυτή για να καταφέρετε να τερματίσετε, ήδη θα σας έχει κάνει καλύτερους.Αλλά θέλω να πάμε και στη διάσταση την ουσιαστική. Μπορούμε να το κάνουμε να συμβεί; Αυτό εξαρτάται από εμάς, δηλαδή αν θέλουμε να συμπράξει όλος ο κόσμος για να πετύχουμε κάτι, θα πρέπει να το πιστέψουμε πρώτα εμείς. Χαρακτηριστικό και πιο πρόσφατο παράδειγμα ο Obama, o οποίος δούλεψε πολύ σε πολύ κακές συνθήκες. Όλος ο κόσμος «συνωμοτούσε», τα γεγονότα, η προεδρία του Bush με όλους αυτούς τους πολέμους που έκανε, κάνανε τους Αμερικανούς να σκεφτούν διαφορετικά. Δεν πρέπει να περιμένουμε να κάνουν οι άλλοι αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς. Τώρα βέβαια οι συνθήκες ευνόησαν. Μένει να κριθεί ο άνθρωπος, πόσο ρίσκο θα πάρει για να αλλάξει την εικόνα αυτής της χώρας. Αν και αυτό συμβεί τότε ναι, όλος ο κόσμος και το σύμπαν μπορεί να συνωμοτήσουν υπέρ μας. Στην ουσία όμως οι μεγαλύτεροι συνωμότες είμαστε εμείς. Η ανθρώπινη δύναμη και το κουράγιο μπορούν να κινήσουν τα νήματα. Πάντα προς το γενικό καλό. Εμένα αυτό με αφορά.
Ας υποθέσουμε πως σας χαρίζανε ένα μαγικό ραβδί. Ονομάστε μας μερικά από αυτά που θα αλλάζατε γύρω σας.
Αν εσείς μου χαρίζατε ένα μαγικό ραβδί το πρώτο που θα έκανα θα ήταν να μειώσω την απογοήτευση από τον κόσμο. Την ποτίζουν πολύ την απογοήτευση οι μπαγάσηδες! Και τα μέσα ενημέρωσης και όλοι. Εγώ όμως δεν πιστεύω σε μαγικά ραβδιά, πιστεύω στη δουλειά, στη συλλογικότητα, στην αισιοδοξία, στο όραμα.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ποιητές;
Η ποίηση είχε στη ζωή μου μια επίδραση παιδαγωγική, ψυχολογική και αισθητική σαφώς, αλλά με επηρέασε και καλλιτεχνικά. Αρχίζεις και διαβάζεις αλλιώς τη γλώσσα, «ταλαιπωρείσαι» να αποκωδικοποιήσεις τον ποιητή, που σημαίνει αμέσως πως σε πάει σε άλλες σφαίρες. Αυτό ήταν που με βοήθησε να σας περιγράφω από την αρχή αυτής της συζήτησης, την σημασία της προσπάθειας να ερμηνεύσεις τον κόσμο, τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που ζεις σε άλλο επίπεδο. Αυτό το έκανε η ποίηση. Ακόμα διαβάζω πολύ, ψάχνω, παιδεύομαι και εκπαιδεύομαι.
Εδώ θα ήθελα να αναφέρω κάτι που είναι τετριμμένο, αλλά που θα πρέπει να το τονίζουμε, γιατί είναι καλό για όλους μας. Αυτό που έκανε ο Μίκης και ακολούθησαν και άλλοι στη συνέχεια, που μελοποίησε δηλαδή πολλούς σπουδαίους ποιητές μας όπως ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Ρίτσος, ο Λειβαδίτης, ο Αναγνωστάκης, αναφέρω μόνο μερικούς γιατί ευτυχώς για εμάς υπάρχουν ακόμα αρκετοί, ήταν μοιραίο. Ήταν μεγάλο επίτευγμα για την ελληνική κοινωνία, αυτό που κατάφερε ο Μίκης και οι άλλοι δημιουργοί, να κάνουν κτήμα του λαού αυτή την πραγματικά υψηλή ποίηση. Αργότερα το ίδιο έγινε με την ποίηση του Καββαδία με τον Μικρούτσικο. Αυτή που είναι μια πολύχρωμη γλώσσα, συναισθηματικά ιδιαίτερη. Πιστεύω λοιπόν πως η ποίηση βοήθησε σε πολύ μεγάλο βαθμό και το τραγούδι, αλλά και ανέβασε αυτόν τον τόπο και τον κόσμο, πολύ υψηλότερα από ότι του έμελλε την εποχή που δέχτηκε να βαπτιστεί σε αυτό το λόγο. Η Ελλάδα είναι τυχερή, διότι λίγες χώρες απόλαυσαν τέτοια ανάταση πνευματική μέσα από την λογοτεχνία και την ποίηση.
Κάτι που έρχεται από την αρχαιότητα, από την ιαμβική ποίηση, τους θρήνους, τους παιάνες, τον Όμηρο, την Σαπφώ, τον Αρχίλοχο. Δυστυχώς η σημερινή συγκυρία δεν βοηθάει την ελληνική γλώσσα που είναι τόσο πλούσια. Ευτυχώς έχουμε και ποιητική διάθεση στο τραγούδι, έχουμε τον Λευτέρη (Παπαδόπουλο) τον Μάνο Ελευθερίου, την Λίνα (Νικολακοπούλου) και άλλους πολλούς.


Ποια συμβουλή θα δίνατε στους νέους;
Δεν θέλω να δίνω συμβουλές, τα ‘χω καλά όμως με το παράδειγμα της ζωής μου. Δεν είμαι ακαδημαϊκός, δηλαδή δεν έχω πρακτικά και ουσιαστικά τον τρόπο να μεταδώσω συμβουλές. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ανασύρω από τη μνήμη μου τα λάθη μου και να τα λέω στην κόρη μου και σε κάποιους φίλους μου, απλά και μόνο προς αποφυγήν. Μόνο έτσι μπορώ να είμαι χρήσιμος. Αν και καταλαβαίνω την ανάγκη των ανθρώπων για συμβουλές.
Υπάρχει κάποια εσωτερική φωνή που σας οδηγεί όσον αφορά τις αποφάσεις σας ή εμπιστεύεστε περισσότερο την λογική σας;
Το ένστικτο έπαιξε για μένα σημαντικό ρόλο. Σαν άτομο είμαι περισσότερο συναισθηματικός, λειτουργώ με το ένστικτο και το συναίσθημα. Μαθαίνω όμως και σέβομαι την λογική, γιατί η λογική είναι αυτή που επιβραβεύει την αξία του αποτελέσματος.
Έχετε επισκεφτεί τα Τρία Καλά δηλαδή τα Τρίκαλα;
Τρίκαλα! Τρία Καλά!! Πολύ καλό, δηλαδή αυτό σημαίνει Τρίκαλα; Στην αρχαιότητα ήταν η αρχαία Τρίκκη έτσι δεν είναι; Ναι τα έχω επισκεφτεί και έχω δώσει και συναυλίες εκεί. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση και με πολύ χαρά θα ερχόμουνα εκδρομή στο Γοργογύρι να σας έβλεπα και να γνωρίσω και την υπόλοιπη ομάδα σας.
Από τα Τρίκαλα, πέρα από τους σπουδαίους καλλιτέχνες μας, με συγκίνησε και η Σοφία Σακοράφα που έχει κάνει αυτή τη διαδρομή και που δεν στάθηκε μόνο στα δικά της, ασχολήθηκε με τους ανθρώπους, διάλεξε και έναν κοινωνικό χώρο που θέλει προσφορά.

Θα θέλαμε να ζωγραφίσετε με τα πινέλα της φαντασίας σας, τον πίνακα της απόλυτης ευτυχίας στον οποίο θα είσαστε κι εσείς μέσα.
Απόλυτη ευτυχία! Υπάρχει απόλυτη ευτυχία; Είναι ανύπαρκτος ο όρος. Όπως η έννοια με τον παράδεισο και την κόλαση. Αν ζεις καθημερινά τον παράδεισο, είναι μια κόλαση. Ο άνθρωπος φτιάχνει αυτές τις έννοιες για να πάρει θάρρος να κάνει το επόμενο βήμα του. Και πως είναι δυνατόν να υφίσταται απόλυτη ευτυχία με τόση δυστυχία που υπάρχει γύρω μας; Κάποιες καταστάσεις που βιώνουμε και μας δημιουργούνε ευχάριστα συναισθήματα ναι, απόλυτη ευτυχία όμως όχι! Ευτυχισμένες στιγμές μπορούμε να έχουμε από πολύ απλά πράγματα, όπως για παράδειγμα το να σου δίνει ένα φιλί το παιδί σου, να ακούς ένα ωραίο τραγούδι, να βλέπεις ένα ωραίο πίνακα, να σε αγκαλιάζει ένα αγαπημένο πρόσωπο. Δεν έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε για απόλυτη ευτυχία, όταν αυτή τη στιγμή χιλιάδες παιδιά δεν μπορούν να έχουν μερικά γραμμάρια ρύζι για να φάνε! Δεν νομίζω πως θα μπορούσα να ανήκω σε μια κοινωνία απόλυτης ευτυχίας, γιατί δεν την έχω γνωρίσει ποτέ, όπως εξάλλου και την απόλυτη δυστυχία. Γιατί και εκεί πρέπει να υπάρχει ελπίδα.

Τέλος θα θέλαμε να κλείσουμε με τον καθιερωμένο μας τρόπο που δεν είναι άλλος από τον χαρακτηρισμό των παρακάτω προσώπων:

Κουγιουμτζής:
Έχω μιλήσει τόσο πολύ για τον Κουγιουμτζή. Για μένα ήταν ο πιο σημαντικός και πιο ξεχωριστός συνεργάτης μου στο χώρο του τραγουδιού. Ήταν ο άνθρωπος που έχει πιάσει τον μεγαλύτερο χώρο στην καρδιά μου και στην σκέψη μου. Ο Κουγιουμτζής μου έδωσε ζωή και φωνή, τραγουδιστικά εννοώ όταν ήμουν πολύ μικρός. Τον γνώρισα όταν ήμουν μόλις 18 χρονών. Τραγουδούσαμε μαζί, μιλούσαμε, προβληματιζόμασταν μαζί. Έχω πολλούς ανθρώπους που αγαπάω στον χώρο της μουσικής, αλλά αυτός είναι ο πιο ξεχωριστός.

Καλδάρας:
Μεγάλος δάσκαλος και πατριώτης σας. Ο Καλδάρας ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που μου καλλιέργησε την αυτοπεποίθηση. Δούλευε με τον Καζαντζίδη, που τον αντιμετωπίζαμε με δέος, με αυτή τη φωνή που είχε και με όλα αυτά τα τραγούδια που είχε πει! Μου έδινε θάρρος. Θυμάμαι του έλεγα «Τι λες τώρα θείε;», τον έλεγα θείο και αυτός με αποκαλούσε ανεψιό, «Δεν μπορώ εγώ αυτά τα έχει πει ο Καζαντζίδης»! «Έλα εδώ» μου έλεγε, «Μην την ξαναπείς αυτή την κουβέντα, έλα εδώ, τραγούδα!». Ήταν από τους λίγους που με κανάκεψε και με προστάτεψε. Μεγάλος δάσκαλος και σπουδαίος μουσικός.
Λευτέρης Παπαδόπουλος:
Ο Λευτέρης είναι άλλη περίπτωση! Γνωριζόμαστε από το 1968. Ήμουν σχεδόν παιδί. Είναι συγγενής μου, δεν χωρίσαμε ποτέ και εκτός δουλειάς συναντιόμαστε μέρα παρά μέρα. Είμαστε οικογένεια! Τώρα για το μεγαλείο του τι να σας πω! Είναι ένας άνθρωπος μαγικός, σπάνιος. Ένα παιδί αυτοδημιούργητο και μοιάζουμε σ’ αυτό. Δεν είχε στον ήλιο μοίρα και έγινε τόσο ξεχωριστός και δημιουργικός στην πένα του, με ένα μυαλό και μια καρδιά που τα χωράει όλα! Καθώς επίσης και αυτή η ακριβοδίκαιη συμπεριφορά του απέναντι στην κοινωνία, η ανάγκη να συμμετέχει στα κοινά, η ανάγκη του να γράφει στην εφημερίδα. Το μεγαλύτερο προτέρημά του όμως είναι πως δεν θα βρεις τέτοιο φίλο εύκολα. Ο Λευτέρης γίνεται θυσία για τους φίλους του! Δεν μπορείτε να φανταστείτε.
Τώρα αυτό που έχει να βρίζει καμιά φορά είναι μια τρυφερή – δεν είναι καθόλου τρυφερές οι εκφράσεις βέβαια – αλλά είναι πολύ ωραίο να τον ακούς, γιατί ο ίδιος είναι ένας πολύ σπουδαίος ηθοποιός, ο οποίος το βρίσιμο το έχει κάνει μανιέρα, μάλλον ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, και παίζει με αυτό. Όσο πιο πολύ σ’ αγαπάει τόσο πιο πολύ σε βρίζει. Θέλει να τα λέει ώστε να ενοχλούνται τα κορίτσια και μετά σχολιάζει «Μόλις το ‘πα αυτό είδες πως έκανε;». Αυτό λοιπόν του αρέσει πάρα πολύ. Είναι ένα παιδί που του αρέσει να παίζει. Που σημαίνει πρακτικά πως τελικά το μυαλό, η ψυχή, το συναίσθημα δεν γερνάνε, παρά μόνο το σώμα και αυτό είναι μια άλλη αδικία!


Μάνος Ελευθερίου:
Ο Μάνος είναι κι αυτός από τους πρώτους μου φίλους. Είχα αυτή την τύχη και την χαρά να έχω εκλεκτούς φίλους! Πάντα διάλεγα ανθρώπους καλύτερους από εμένα για να κάνω παρέα, γιατί τους είχα ανάγκη. Αυτοί με βοήθησαν να σταθώ στα πόδια μου. Ένας από αυτούς ήταν και ο Μάνος Ελευθερίου.

Μίκης Θεοδωράκης:
Είμαστε πολύ τυχεροί, όλοι μας, που ζούμε στην περίοδο που πατάει το ίδιο χώμα με εμάς ο Θεοδωράκης! Είναι σπάνια περίπτωση, είναι σαν τους μεγάλους Έλληνες της μυθολογίας! Σπουδαίος άνθρωπος και σπουδαίος Έλληνας. Έχει προσφέρει στον τόπο όσο λίγοι Έλληνες. Του χρωστάμε την ποίηση, το πολιτισμικό μας ανέβασμα. Στάθηκε στον τόπο του με πολύ ευθύνη και πολύ αγάπη όσο λίγοι άνθρωποι. Μουσικά είναι ένας κολοσσός. Πολύ σπάνιος και ξεχωριστός άνθρωπος.

Βασίλης Τσιτσάνης:
Κι αυτός πατριώτης σας! Αν και δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τις λέξεις μαγεία, μάγος, ο Τσιτσάνης με αναγκάζει να το κάνω! Ο Τσιτσάνης πρέπει να ήταν μάγος δηλαδή ο μάγος της φυλής! Πως μπορεί ένα παιδί που η καθημερινότητά του ήταν τα τσαρούχια που έφτιαχνε ο πατέρας του, τα ζώα, η αγροτική ζωή κλπ, τι είχε δηλαδή αυτός ο άνθρωπος μέσα του που διαμόρφωσε και μεταμόρφωσε την ελληνική μουσική; Επειδή εγώ είμαι πρακτικός άνθρωπος και καθόλου της μαγείας αδυνατώ να το κατανοήσω! Δεν κινδυνεύω λοιπόν να αρχίσω να πιστεύω στις μάγισσες; Ο Τσιτσάνης λοιπόν είναι η αιτία που θα με κάνει να πιστέψω στις μάγισσες! Ήταν κι αυτός μοναδικός και είχα την χαρά να τον γνωρίζω γιατί ήταν φίλος του πατέρα μου. Όταν μου ζήτησαν να αναφερθώ στον Τσιτσάνη, δεν μπόρεσα να βρω κάτι και ανέσυρα από το παρελθόν μου. Έλεγα λοιπόν πως όταν ερχόντουσαν οι μουσικοί στο σπίτι για να παίξουν με τον πατέρα μου, μιλούσαν συνέχεια για τον Τσιτσάνη. Αργότερα διάβαζα αναφορές για τον Τσιτσάνη του Τσαρούχη, του Θεοδωράκη ο οποίος τον αποκαλούσε και Δάσκαλο του, του Χατζιδάκι και στο τέλος λέω «Καλά όλα αυτά που ακούω, αλλά καλύτερα να σας πω αυτό που νομίζω εγώ για τον Τσιτσάνη» και με ρωτούσανε «Ναι πες τι είναι ο Τσιτσάνης;» και τους έλεγα «Ο Τσιτσάνης είναι ο Τσιτσάνης!». Είμαι πολύ φίλος με τον γιο του τον Κώστα. Ο Τσιτσάνης ήταν ο μεγάλος ροκάς της εποχής του, και περίεργος ροκάς, γιατί ήταν νοικοκύρης και πολύ ευγενής! Παρ’ όλη την απέχθεια που έδειξε ένας μέρος του κόσμου για το τραγούδι εκείνης της εποχής, αυτός επειδή ήταν τακτικός και ευγενής – είχε μια ευγένεια έμφυτη – απαντούσε με τα τραγούδια του και τις μελωδίες του και διαμόρφωνε σιωπηρά την γνώμη των ανθρώπων. Και αυτοί που συνδυάζανε το λαϊκό τραγούδι με τον υπόκοσμο σιγά-σιγά με τις μελωδίες του το ανέτρεψε αυτό. Ήταν επαναστάτης φοβερός, γι’ αυτό και ο ακόμα πιο μεγάλος επαναστάτης ο Θεοδωράκης, το σεβάστηκε αυτό και τον αποκάλεσε δάσκαλό του.
Βίρβος:
Δεν τον γνώρισα πολύ καλά παρά μόνο από το έργο του. Θα πρέπει να έχω κάνει 4 τραγούδια του νομίζω. Τώρα στον «Άξιο Λόγο» αξίζει να είναι, γιατί είναι ένα εμβληματικό πρόσωπο στον χώρο της μουσικής. Δυστυχώς δεν τον γνωρίζω πολύ σαν άνθρωπο για να σας πω. Θεωρείται ένας από τους στυλοβάτες του ελληνικού τραγουδιού και ήταν από τους πρώτους διανοούμενους και σκεπτόμενους στιχουργούς.


Λοΐζος:
Δεν μας φέρθηκε καλά, έφυγε γρήγορα. Δεν τον προλάβαμε, εμείς φταίμε, έπρεπε να το καταλάβουμε. Κάπνιζε πολύ ο μπαγάσας, ξενυχτούσε. Ήταν πολύ καλό παιδί, φίλος κολλητός και το γεγονός πως ήμασταν κοντά στην ηλικία, συνετέλεσε σε αυτό σε μεγάλο βαθμό. Τα τρία σπίτια, δηλαδή του Λευτέρη, του Λοΐζου και το δικό μου, ήταν στην ουσία ένα σπίτι! Δεν πήγε ποτέ το μυαλό μας πως θα χάναμε αυτό τον υπέροχο φίλο. Δεν ξέραμε και τόσα πράγματα για την υγεία μας τότε. Όταν είσαι νέος δεν προσέχεις! Ήταν πολύ άδικο αυτό που έγινε. Ήταν πολύ ευαίσθητος και πολύ συνειδητοποιημένος. Αγαπούσε τον κόσμο και ήθελε να προσφέρει. Ήταν από εκείνους τους αριστερούς που δεν ήταν έρμαιο της γραμμής. Είχε κριτική σκέψη και άποψη και τα τραγούδια του θα μείνουν φρέσκα και ζωντανά να παρηγορούν τις νέες γενιές και αυτό είναι καταπληκτικό.


Δημήτρης Παπαϊωάννου:
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση που τιμάει την Ελλάδα. Δεν είναι μόνο χορογράφος, είναι ένας εστέτ της τέχνης. Έχω δουλέψει με τον Δημήτρη πολύ νωρίς, εδώ στο Μέγαρο Μουσικής στην παράσταση «…Και με φως και με θάνατον ακαταπαύστως». Πρόκειται για μια ιδιαίτερη δουλειά που περιλαμβάνει μια τρίωρη μουσική παράσταση που αφορά όλη τη διαδρομή της ελληνικής μουσικής. Από τα πρώτα αρχαία μουσικά κομμάτια που έχουν απομείνει και έχουν φτάσει στις μέρες μας, μέχρι το σύγχρονο λαϊκό τραγούδι. Ο Δημήτρης ήταν ο αρχηγός της «Ομάδας εδάφους» και μας βοήθησε πάρα πολύ. Αυτή η παράσταση είναι ότι πιο σημαντικό έχω κάνει, μιλάμε για 300 συντελεστές, 3 ορχήστρες, 2 χορωδίες (80 και 40 ατόμων αντίστοιχα) σε σκηνοθεσία Κώστα Γαβρά.
Ας γυρίσουμε όμως στον Δημήτρη. Στη συνέχεια αυτό το παιδί, κατάλαβε το νόημα της βαθύτερης έννοιας του να μιλάς Ελληνικά και να παίρνεις τους μύθους της Ελλάδας και προσπάθησε να ντύσει τους μύθους αυτούς, μ’ ένα σύγχρονο ένδυμα και τα κατάφερε καλύτερα απ’ όλους! Γι’ αυτό και έκανε αυτές τις καταπληκτικές τελετές στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004. Είναι πολύ καλός. Το τεχνικό αποτέλεσμα και το καλλιτεχνικό είναι πολύ ενδιαφέροντα και πρόκειται για ένα παιδί που τιμάει την Ελλάδα. Μπράβο του και συγχαρητήρια!


Αφοί Κατσιμίχα:
Αδέρφια μου. Εγώ λοιπόν ο «ορφανός» και ο μεγαλωμένος δύσκολα, βρήκα μια τεράστια οικογένεια. Αυτά τα παιδιά είναι επίσης ποιητές, διανοούμενοι και πολύ συνειδητοποιημένοι. Την μουσική τους την κάνανε για τους λόγους που σας εξέφρασα κι εγώ προηγουμένως. Ξέρανε τι είναι. Ο Χάρης δε είναι ένας καταπληκτικός τραγουδιστής, μοναδικός – και ο Πάνος βέβαια - αλλά αναφέρω τον Χάρη γιατί έχει τραγουδήσει λιγότερο και τον παρασύρουμε να τραγουδήσει όλο και πιο πολύ. Νομίζω ότι ο Χάρης κουράστηκε λίγο από αυτή τη διασημότητα και λιγάκι οπισθοχώρησε, ο Πάνος όμως ακόμα τραγουδάει. Θεωρώ τον Πάνο και τον Χάρη ίσως τους σπουδαιότερους μουσικούς που άνοιξαν δρόμο στους τραγουδοποιούς γιατί ήταν αυτοί που τον ετοίμασαν για να περάσουν οι επόμενοι.
Χωρίς αυτούς τους δύο δεν θα είχαμε την επανάσταση των τραγουδοποιών που έγινε μετά την δεκαετία του 90. Είναι πάρα πολύ καλοί μουσικοί, σπουδαίοι στιχουργοί, ξέρουν να διαβάζουν ποίηση. Και αν δείτε, παρ’ ότι ακούνε ροκ μουσική και τους ενδιαφέρουν αυτά τα ακούσματα, καταφέρνουν να βάζουν στοιχεία από το ελληνικό τραγούδι ακόμα και από το δημοτικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τραγούδι «Του έρωτα» το οποίο θεωρώ μοναδικό. Έχουν μείνει στην ιστορία, είναι ιδιαίτεροι άνθρωποι και πολύ σπουδαίοι!

Loreena McKennitt:
Πολύ καλή και ξεχωριστή! Μου αρέσει που δεν ακολούθησε την πεπατημένη και θέλησε να κάνει μια εναλλακτική παρουσία στο χώρο του τραγουδιού. Έκανε επιστροφή στη μελωδία όταν η Disco βασίλευε και κυρίως έδειξε σεβασμό στην Ανατολή. Μου αρέσει και η φωνή της, είναι μια φωνή ιέρειας. Έχει έναν ήχο σαν μια μοναχή που τραγουδάει παραδοσιακά πράγματα που δεν θέλει να τα αφήσει να πεθάνουν. Έχει κάτι το μυστικιστικό και το ιδιαίτερο.

Κύριε Νταλάρα, εκ μέρους της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε πολύ για αυτή την συνάντηση και να σας προσκαλέσουμε να επισκεφτεί-τε το χωριό μας για να σας φιλοξενήσουμε.
Και εγώ σας ευχαριστώ.
Όσον αφορά εμένα, επειδή δεν είχα πολύ χρόνο να μοιραστώ - λόγω της δουλειάς μου - τις σκέψεις μου με πολλούς ανθρώπους, με ενδιαφέρει και μου αρέσει που με ρωτάνε νέα παιδιά σαν και εσάς που δεν με γνωρίζουν προσωπικά αλλά ενδιαφέρονται, με ενδιαφέρει να τους πω την αλήθεια μου, αυτό που έζησα…
Πέπος, Μάκης, Μίνα, Έφη

28 σχόλια:

l.o.g. είπε...

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Γιώργο Νταλάρα, την κ. Άννα Νταλάρα, τον κ. Λευτέρη Παπαδόπουλο και την κ. Νέλλη Χαραλαμπίδου για τούτη εδώ τη συνέντευξη!
Καθώς επίσης και τα μέλη μας Έφη Παληγιάννη, Μίνα Μαγαλιού, Jim Adams και Pepos!
Ελπίζουμε να φανήκαμε αντάξιοι των προσδοκιών όλων των φίλων που επισκέπτονται το ιστολόγιο μας και όχι μόνο.
Καλή ανάγνωση και ευελπιστούμε σε ανάλογη συνέχεια!
Να είστε όλοι καλά!

YΓ.Το φωτογραφικό υλικό προέρχεται απο την επίσημη ιστοσελίδα του κ. Νταλάρα www.dalaras.gr. και από την ιστοσελίδα www.dalaras.com.
Eπίσης ευχαριστούμε τους κυρίους φωτογράφους Ντίνο Διαμαντόπουλο,Δημήτρη Κοιλαλούς,Τάσο Βρεττό,Γιάννη Βελισσαρίδη και Ντίνο Διαμαντόπουλο.

Ανώνυμος είπε...

TZIM ANTAMS EISAI ANEPANALYPTOS, S'EYXARISTV EINAI TO KALYTERO DVRO GIA TH GIORTH MOY O PAPPOYLHS MAS BLEPEI KAI EINAI POLY YPERHFANOS GIA SENA, TO BRADY EIRUE KAI TA EIPAME. ΓΙΩΡΓΟ ΝΤΑΛΑΡΑ Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΝΤΑΛΑΡΙΚΟ, ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙΤΛΟΣ ΤΙΜΗΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΤΕ ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΡΟΧΑ ΧΑΡΙΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΑΝΗΚΗΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ Σ'ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ.Η Λ.Ο.Γ. ΕΖΗΣΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΩΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΤΥΧΗ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟΥΣ, Κ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΠΟΥΛΟ, Κ.ΝΤΑΛΑΡΑ. Κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

Δεν βρισκω λογια για να σας περιγραψω τα συναισθηματα μου, ενα μονο θα σας πω, σημερα εκλαψα απο χαρα και συγκινηση, με γυρισατε πισω 25 χρονια ημουν μονο 23 χρονων και ερωτευμενη με τον νυν ανδρα μου, ηταν το πρωτο μας ραντευου και επειδη ημασταν και οι δυο τρελαμενοι με τον Νταλαρα πηγαμε και τις δυο μερες. Ειχαμε ζησει ανεπαναλυπτες στιγμες, η γενια μου ηταν πολυ τυχερη που μεγαλωσε μ'αυτα τ'ακουσματα. Εισαστε το ιστολογιο της καρδιας μου. Σας ευχαριστω. Οσο για τους νεαρους, Μιμη και Αρκα πιστεψτεμε πως αγαπω τη νεολαια και γι'αυτο θελω να ασχολουμε μαζι της. Το κανω απο αγαπη κι'ενδιαφερον. Το να διαφωνουμε δεν ειναι κατ'αναγκην κακο, ετσι δεν ειναι? σ'ενα διαλογο υπαρχει και η αλλη αποψη, και θα πρεπει να τη σεβομαστε. Αλλα σημερα δεν επιθυμω να ερθω σε αντιπαραθεση μαζι σας γιατι το ενδιαφερον μου ειναι ολο στραμενο στην καταπληκτικη σας αναρτηση. Πολλα ευγε στους υπευθυνους, πειτε μου κατι σας παρακαλω, τη συνεντευξη την εχουν παρει τα δυο κοριτσακια? αν εχει συμβει αυτο, υποκλινομαι στο μεγαλειο σας.

Ανώνυμος είπε...

EΧΩ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΤΑΛΑΡΑ. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ, ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕΝΕ ΣΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΤΗΝ ΑΚΡΗ. ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΝΩΤΕΡΑ.

Ανώνυμος είπε...

ta therma toy sigxaritiria stin omada aytou toy istotopou.ta logia einai ftoxa gia na perigrapsoyn ayto pou niotho.ti na eyxithw... kai is anwtera.mpravo sas

Ανώνυμος είπε...

ΤΖΙM ADAMS ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. ΖΩΓΡΑΦΙΣΕΣ ΠΑΛΙ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο Κ.ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΜΙΛΗΣΕ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ.ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΙΑΣΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΦΟΡΜΑ ΣΟΥ????

ΑΡΧΗΓΟΣ είπε...

Λ.Ο.Γ και Ο.ΚΡ.Α

ΑΡΧΗΓΟΣ είπε...

ΤΑ ΣΥΝΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΟΥ ΣΕ Λ.Ο.Γ. ΚΑΙ Ο.ΚΡ.Α ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ!
ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΘΑ ΣΤΑΘΩ ΛΙΓΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.ΟΤΑΝ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ Κ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.
ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ.ΚΑΙ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΑΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Κ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣΕ ΤΗΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ...
Λ.Ο.Γ. ΚΑΙ Ο.ΚΡ.Α. ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΛΟΝ...

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ...ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ

Ανώνυμος είπε...

ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ Η ΟΚΡΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΟΥ. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΑΡΧΗΓΕ.

Ανώνυμος είπε...

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΝΙΒΑΛΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΣΚΩΝ!
ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΝΤΑΛΑΡΑ!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ!
ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΣΑΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΣΥΝΗΘΙΖΕΤΕ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ!
ΑΧ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΡΗΜΑ ΧΩΡΙΑ!

Ανώνυμος είπε...

ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ!!ΟΜΟΛΟΓΩ ΠΩΣ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΑΦΗΣΑΤΕ ΑΦΩΝΗ...Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΗ ΚΑΙ...ΧΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΘΑ ΕΛΕΓΑ!!ΜΠΡΑΒΟ Η ΟΜΑΔΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΕΤΣΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ...RESPECT!!

Ανώνυμος είπε...

SAS SYGXAIRV KAI SAS EYXARISTV, HTAN ALLH MIA EKPLHJH APO TO ISTOLOGIO SAS. O GIVRGOS NTALARAS EINAI ENA ATOMO ME POLY MEGALH PROSFORA KAI TO GNVRIZOYN OIPANTES.

Ανώνυμος είπε...

ena megalo mpravo se olous sas gia authn thn sinenteu3h einai polu omorfh kai polu endiaferousa opos leei kai h evita na sinexisei etsi h omada...... katapliktikh douleia oloi mazi kanoume kati enas den kanei tipota!!!!

Ανώνυμος είπε...

thelw na pw kai egw ena megalo mpravo gia thn poly kalh synenteuksh. alla ena pio megalo mpravo son ARXHGO Stelio Petrakh!!! Stellara hsoun kai tha eisai gia panta ARXHGOS ths OKRA!!! me ektimish

genikos

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΑΝ ΝΤΑΛΑΡΑ, ΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΕΛΕΙΟΜΑΝΗΣ,ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ, ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ,ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΕΠΗΣ,ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ,ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΖΩΗ. ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΟΛΟΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΤΑΛΑΡΑ ΣΕ ΠΟΛΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ, Π.Χ. ΦΙΛΑΝΘΩΠΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ.

Ανώνυμος είπε...

ΕΥΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΟΝ Κ.ΝΤΑΛΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ...ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ''ΑΛΗΘΕΙΑ''ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΕ!!!ΕΠΙΣΗΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΟΜΑΔΑ...ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΧΑΣΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΑΛΛΑ ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΜΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ...ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΩ ΣΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΓΛΥΤΩΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ MANAGER!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Επειδη ημουν απο τους τυχερους που παραυρεθηκα στη συνεντευξη θα πρεπει να επισημανω την αψογη φιλοξενια του οικοδεσποτη,αυτο εχει ιδιαιτερη σημασια ειδικα για τα παιδια της παρεας ειναι μοναδικη εμπειρια να βιωνεις τετοιες συμπεριφορες απο ξεχωριστους ανθρωπους, αλλωστε αυτο δεν ειναι που λειπει σημερα, πρωτιστως, απο τα παιδια? τα προτυπα δεν ειναι αυτα που λειπουν? πως να μη συγκινηθουν λοιπον τα παιδια απο μια τετοια υπδειγματικη φιλοξενια? αρα υπαρχουν αξιες στις μερες μας απλα εμεις θα πρεπει να τις αναζητουμε, και να μην επιτρεπουμε να μας ταιζουν κουτοχορτο. Ας ψαξουμε ολοι μας για τις αξιες, πως ειναι δυνατον να ψαχνουμε για το καλυτερο εστιατοριο, το καλυτερο ρουχο, για να ντυσουμε το σωμα μας εξωτερικα, και να επιλεγουμε για τον εσωτερικο μας κοσμο ο,τι σαβουρα μας προσφερουν? Γιατι μιλαμε π.χ. για τα ποδοσφαιρικα με τις ωρες, και δεν κανουμε το αντιστοιχο με τα παιδια μας για τις τεχνες? γιατι δεν αφιερωνουμε τον αντιστοιχο χρονο για μια επισκεψη στην εθνικη πινακοθηκη? Σημερα ενας καθηγητης μου ειπε πως ρωτησε τα παιδια αν αφιερωνουν χρονο οι γονεις τους για να μιλησουν μαζι τους για τα προβληματα τους, τα πιο πολλα παιδια τον κοιταξαν με μεγαλη απορια, σαν να του ελεγαν, τι λεει αυτος τωρα? σε ποια γλωσσα μιλαει? Και βεβαια τον ρωτησα αν ο ιδιος πρατει το καθηκον του εναντι των μαθητων του, γιατι πολλα παιδια εχουν πολλα παραπονα απο τους καθηγητες των σχολειων, ενω ειναι ευχαριστημενα απο τη συμπεριφορα των καθηγητων των φροντιστηριων, γιατι αραγε συμβαινει αυτο? αν παντως δεν γινει συντομα η διαγνωση και να παρθουν αμεσα μετρα αυριο θα ειναι αργα. Και το κυριοτερο ας σταματησουν οι προκλησεις, του ευκολου πλουτισμου, της ατιμωρησιας, της χυδαιοτητας, της εξουσιας σε ολες της τις μορφες, το ολα και τωρα δεν υπαρχει, υπαρχουν τρια μυστικα επιτυχιας τα οποια εχει εφαρμωσει ο Νταλαρας κατα τον καλυτερο τροπο, ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΙΣΤΗ Σ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ, ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

TA ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!
ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟ ΝΤΑΛΑΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ -ΚΑΘΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ- ΠΟΛΛΑ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΗ ΟΜΑΔΑ!
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!

ΥΓ.ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΤΟ ΣΤΗΣΙΜΟ ΠΟΥ ΚΑΝΑΤΕ!

Ανώνυμος είπε...

OI ΜΑΘΗΤΕΣ, ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, ΕΧΟΥΝ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΛΟΓΟ, ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΟ, ΜΕ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ. ''ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΣΙΧΑΘΕΙ'', ''ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΙΑ'', ''ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ'', ΤΟΥΣ ΦΩΝΑΖΟΥΝ. ΚΑΙ ΤΟΥΣ ''ΕΞΗΓΟΥΝ'' ΣΥΝΑΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥ ΣΙΧΑΘΕΙ-ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ''ΣΥΝΔΙΑΠΛΕΚΟΝΤΑΙ'' ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ. ΔΙΟΤΙ ΤΑΚΤΟΠΟΙΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ ΟΤΙ ΕΜΑΘΕ ΠΟΤΕ Η ΕΛΑΒΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΧΙΛΙΕΣ ΔΥΟ ΕΚΚΡΕΜΕΙΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ, ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗ ΖΙΜΕΝΣ, ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΜΙΣΤΗ, ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙ, ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗ ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΑ, ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ, ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΜΠΛΑΚΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΥΚΛΩΜΑ, ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΝΩ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΞΩ ΑΝΕΤΑ ΚΑΙ ''ΝΟΜΟΤΥΠΑ'', ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ, ΓΙΑΤΙ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΣΧΟΛΕΙΑ Η ΣΤΕΓΕΙ ΣΤΑΖΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΕΙΑ ΟΠΟΥ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΤΡΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΣΕ ΘΡΑΝΙΑ ΓΙΑ ΔΥΟ,ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ 22.00, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΞΗΓΟΥΝ, ΕΝΩ ΣΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΑΖΟΥΝ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΓΑΛΑ? ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑΝ ΣΥΣΟΡΕΥΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΗΣΕ, ΤΩΡΑ ΑΝΤΕ ΝΑ ΣΥΜΑΖΕΨΕΙΣ ΤΑ ΑΣΥΜΑΖΕΥΤΑ. ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΜΠΕΣΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΑΝ ΟΜΩΣ ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΜΕ ΜΠΕΣΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ, ΟΠΩΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΣΤΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ, ΟΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΣΑΠΙΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Η ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ ΤΩΝ ΚΟΥΜΠΑΡΩΝ Π.Χ.ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΤΡΟΚΤΙΚΩΝ ΕΦΘΑΣΑΝ ΤΟ ΚΟΜΠΟ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ. ΤΗΝ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ. ΕΛΑΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 15/12.

Ανώνυμος είπε...

ΓΕΙΑ ΣΑΣ!ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕ Ο κ.ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΣΤΗ ΛΟΓ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ!ΘΑ ΉΤΑΝ ΆΔΙΚΟ ΌΜΩΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΩΣΩ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ MR PEPOS,ΜΑΚΗ,ΜΙΝΑ,ΕΦΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥΣ ΑΥΤΗ!ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΣ ΈΦΕΡΑΝ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΈΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΑΛΕΝΤΟ ΤΙΜΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΌΛΟΥΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ!ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΩΝ ΕΥΣΤΟΧΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΜΑΔΑΣ,ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ,ΜΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΥΑΖΕΤΑΙ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ (κ.ΝΤΑΛΑΡΑ) ΚΑΙ ΟΔΗΓΕΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΣΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ.ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ,Η ΟΠΟΙΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΑΕΝΑΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΣΥΛΛΕΞΕΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΜΑΓΕΥΕΙ.Ο κ.ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΈΧΕΙ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΈΝΑΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΣΥΝΔΡΑΜΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΤΕΙΝΟΥΝ ΝΑ ΕΚΛΕΙΨΟΥΝ.ΑΞΙΖΕΙ ΈΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΓΕ Σ'ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΆΝΘΡΩΠΟ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ Ο ΊΔΙΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ!ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΤΑ ΈΧΟΥΜΕ ΉΔΗ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΘΑ ΤΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ,ΔΙΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ Ο κ.ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΟΣΜΟ.ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΥΡΙΩΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΞΕΠΛΗΞΑΝ!!!

Ανώνυμος είπε...

KΥΡΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΑΡΚΑ ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΟΣΑ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΧΕΤΕ ΠΕΙ ΓΙ'ΑΥΤΑ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΓΙ'ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ Μ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ Ο ΑΡΚΑΣ ΣΑΣ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΤΗ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑ.ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΑΣ ΝΑ ΨΑΧΝΕΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΨΥΛΟΥΣ ΣΤ'ΑΧΥΡΑ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΠΩΣ Τ'ΑΧΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΑΣ. ΑΡΚΑΔΟΥΛΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΕΓΡΑΨΕΣ. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΑΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ Η ΕΤΕΡΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΕΠΙΘΕΤΑ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΑΡΚΑ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Ανώνυμος είπε...

Τα κάτωθι σχόλια προέρχονται από το forum της ιστοσελίδας www.dalaras.com και αφορούν την συνέντευξη μας στον κ. Νταλάρα.
Τους ευχαριστούμε θερμά για τα καλά τους λόγια!


ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ:
Mπράβο ρε παιδιά....Μπράβο....Συγχαρητήρια...Πολύ όμορφη και φιλική κουβέντα...Χορταστική και με ουσία....
"Ο άνθρωπος που αγαπάει τη δουλειά του, είναι σαν το ναύτη που όταν βγει στη θάλασσα θέλει να πάει παντού".
Τι όμορφη φράση αυτή...



Theodore:
Μπράβο ρε παιδιά! Πάντα τέτοια!
Πολυ ωραία τα θέματα που θίξατε παιδιά, ιδιαίτερα αυτό για το Internet και τη διακίνηση μουσικής μέσω Internet. Επίσης ωραία η απάντηση του Γιώργου:

"Η δισκογραφία καταστράφηκε κυρίως από το φτηνό υλικό που ηχογραφούσαν οι εταιρίες. Αυτό στην πραγματικότητα κατέστρεψε το τραγούδι."



Petros_Petrakis:
Σπουδαία! Συγχαρητήρια.


Xελιδόνι:
Μπράβο και πάλι μπράβο.
Στα καλά παιδιά που "λειτούργησαν" με τον Γιώργο Νταλάρα,τον πιό χαρισματικό άνθρωπο που υπάρχει!
Το μεγαλείο της ψυχής του ξεδίπλωσε την απλότητα και την δική του ταπεινή μεγαλοπρέπεια.
Στον Γιώργο δεν μπορώ να πω μπράβο,μπορώ όμως μέσα απο το δικό μας και το δικό του σπιτικό εδώ,να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Και να χρησιμοποιήσω την κουβέντα που είπε για τον Μίκη Θεοδωράκη.Ότι αισθένομαι και εγώ τυχερός όπως και όλοι μας που πατάμε το ίδιο χώμα με τον Γιώργο Νταλάρα και αναπνέουμε βεβαίως τα ίδια τραγούδια.



ΕKOSTEL:
Να εκφράσω κι εγώ την ικανοποίησή μου -κυρίως- για το γεγονός πως υπάρχουν παιδιά που δεν παρασύρονται από το ρεύμα και φροντίζουν να ασχοληθούν με τους ,πραγματικά, άξιους και σπουδαίους. Είναι συγκινητική η προσπάθειά τους και αξίζουν πολλών συγχαρητηρίων!
Καλή συνέχεια!
Επιτρέψτε μου να σταθώ σε αυτήν την απάντηση του Νταλάρα.

"Ας υποθέσουμε πως σας χαρίζανε ένα μαγικό ραβδί. Ονομάστε μας μερικά από αυτά που θα αλλάζατε γύρω σας.
Αν εσείς μου χαρίζατε ένα μαγικό ραβδί το πρώτο που θα έκανα θα ήταν να μειώσω την απογοήτευση από τον κόσμο. Την ποτίζουν πολύ την απογοήτευση οι μπαγάσηδες! Και τα μέσα ενημέρωσης και όλοι. Εγώ όμως δεν πιστεύω σε μαγικά ραβδιά, πιστεύω στη δουλειά, στη συλλογικότητα, στην αισιοδοξία, στο όραμα"



Kostasp:
Μπράβο στην ομάδα αυτή των παιδιών που και επίπεδο έχει και οράματα και ουσιαστικά ενδιαφέροντα! Ο Νταλάρας, όπως πάντα, ανεξάντλητη πηγή!


Apostolis:
Πολύ όμορφη συνέντευξη! Καθηλώθηκα από τις απαντήσεις του Γ.Νταλάρα!
Μπράβο σας παιδιά!! Σας ευχαριστούμε πολύ!!

Ανώνυμος είπε...

''Μη σκοτωνετε τα ονειρα μας[...] Καποτε ησασταν νεοι κι εσεις. Τωρα κυνηγατε το χρημα, νοιαζεστε μονο για τη ''βιτρινα'', παχυνατε, καραφλιασατε, ξεχασατε [...] Μονο πουλατε κι αγοραζετε. Αγαπη πουθενα. Αληθεια πουθενα [...] Μη μας ριχνετε αλλα δακρυγονα. Εμεις κλαιμε κι απομονοι μας''. Αυτα ειπαν τα 15χρονα και 20χρονα παιδια τ' ακουσε κανεις?

Ανώνυμος είπε...

Οσο για τη μεταφορα των σχολιων απο το ιστολογιο του κ. Νταλαρα, σας συγχαιρω γιατι η ιδεα σας ηταν καταπληκτικη. Παρα πολυ απο μας δεν θα ειχαν αυτη τη δυνατοτητα και θα ηταν κριμα να μην τα εχουν διαβασει. Ειμαι φανατικη Νταλαροφιλη εδω και 25 χρονια, το ιδιο και ο αντρας μου,και ο γιος μου, η κορη μου ειναι FUN της Αλεξιου, και της Αρβανιτακη.Εχω ολους τους δισκους βυνιλιου του κ. Νταλαρα. Ειλικρινα θα ηθελα παααααρα πολυ να ημουν κι εγω παρων στη συνεντευξη, πολυ τυχερες οι κοπελιες που ειχαν τη τυχη να παρουν αυτη τη συνεντευξη απ' αυτον τον υπεροχο καλλιτεχνη, και σπουδαιο ανθρωπο. Οσο υπαρχουν ακομα τετοια παιδια θα υπαρχει ελπιδα. Πραγματι ειμαστε τυχεροι που αυτος ο καλλιτεχνης ειναι Ελληνας. ΓΙΩΡΓΟ ΝΤΑΛΑΡΑ Σ'ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΣΤΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Ανώνυμος είπε...

ΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ, ΣΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΓΚΑΡΔΙΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ, Η ΟΚΡΑ ΚΑΙ Η ΛΟΓ ΠΑΡΑΥΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΕΤΗΣΙΟ ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ. Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΙΧΕ ΚΑΛΕΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΕΝΤΙ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΑΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΛΑΛΕΖΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, ΚΥΡΙΕ ΛΑΛΕΖΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΑΝΔΑΙΣΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΑΤΕ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΙΕΡΩΣΑΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ. ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑΠΩ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΙ'ΑΥΤΗ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ. ΕΝΑΣ ΣΕΜΝΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ,ΕΝΑΣ ΖΕΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ,ΕΝΑΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΑΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. ΚΥΡΙΕ ΛΑΛΕΖΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΙ'ΕΜΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ!
ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΝΤΑΛΑΡΑ ΠΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΜΙΑ ΠΙΟ ΖΕΣΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΙΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ!
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!

Ανώνυμος είπε...

Μερικά ακόμη σχόλια από το forum της ιστοσελίδας www.dalaras.com σχετικά την συνέντευξη μας στον κ. Νταλάρα.
Τους ευχαριστούμε θερμά για τα καλά τους λόγια!

marochr:
Είναι πολύ όμορφο να μπορείς να "ξεκλειδώνεις" με τις ερωτήσεις σου και την προσωπικότητά σου έναν άνθρωπο που έχει τόσο όμορφα πράγματα να πει... Έτσι είναι οι καλές συνεντεύξεις!

gogo:
Μπραβο παιδια!
Οχι μονο για την πολυ ωραια συνεντευξη με τον Γιωργο,(προσωπικα,μου αρεσε πολυ και το οτι ηταν''ζωντανη'' συνεντευξη ),αλλα και για την καταπληκτικη δουλεια που κανετε γενικοτερα!!
Και παλι μπραβο και συνεχιστε ετσι!